Yollar üstüne

Yollar..Deli fişek, uçsuz bucaksız, yılan kavisli yollar...Hayaller sisli puslu, renkleri bilmem nerde solmuş umutlar, mazinin en karanlık kuytularında çoktan yerini almış acı tatlı anılar, sevmeler, hüzünler, kırıklıklar, kızgınlıklar... Hepsini içinde barındırır yollar... 

Kimbilir kaç kişinin dert ortaklığını yaptı, kaç kişiyle ağladı içten içten, kaç kişiyle güldü rengarenk... Kimlerle yaşama isyan etti kaşlarının çatıklığında, kimlerle aşkını dile getirdi kıpır kıpır yüreğinde... Yollar... 

Umutlar dolaşır serseri, her taşında toprağında. İnce ince hüzün sinmiş, nakış nakış özlem her köşesinde. Gerçekleşmemiş ama çok olması istenmiş hayaller, bilmem neden, sahipsiz maydanlarda, gönüller paramparça üşüyor çimlerin ıslak yeşilliğinde... 

Hiç kimseye denmemiş sırlar yumağı yollar.. gizemin yatağı, yorgun yüzlerin yatağı, yalnız kalplerin durağı, vuslatın ta kendisi yollar... 

Ademoğlu gökkubbenin altında böylece uzayıp giden bu kadar kalabalık ve bu kadar yalnız yollarda, yolun engin uzaklığında hala bir ışık görüyor ki ayrılmıyor... ne zaman düşünmek istese, ne zaman kendiyle kalmak istese valizine attığı umutlarla kendini yolların bağrında bulur...