- Kategori
- Şiir
Yollar
Ben Aşkın Biçare Gölgesiyim
Yollar …………….ben aşkın gölgesiyim
Bir yol gördüm gittim o kadar
düşünmedim bu yol nereye
ve kime çıkar hiç düşünmedim
Çünkü her yolun sonunda sen vardın
çünkü her yol sana çıkıyordu içimde
çünkü ben aşkın gölgesiydim
sen hiç dönmesen, bilmesen de.
Sahip olduğum ne varsa
sonraki yolu görene değin
geride bıraktım her seferinde
her zaman hazırdım çıkıp gitmelere
ne zaman bir yol beni çağırsa sen
çağırıyordun her düşümde
Çünkü seni de alıp götüren bir başka yoldu
yaşamın içinde aşk en zor yolculuktu
ve dönüşü yok diyordu kuşlar
seni alıp götüren yolun dönüşü yoktu
Ayrı yollarından geçiyorduk
ayrı ayrı şehirlerin
ben düşüyordum kapısına
çıkıp gittiğin otelin
Yalvarmadım kimseye ansın diye adını
yakarmadım Tanrı’ya değiştirsin yazgımı
kendim düğümledim ben yollar ile bahtımı
divanedir bu aşkın gölgesidir dediler.
Yollar ah bu kahrolası yollar
paslı bir kılıç gibi saplandı içimize
yollar ah bu sonu gelmez yollar
zehirli bir yılan gibi dolandı kalbimize
Uçurum diplerinde çiğdemlerle uyudum
öykündüm bazen sevişen yılanlara
bir yol gördüm hadi gidelim dedi uydum
bu kez sana çıkar diye sonunda
Tesadüf yolcularıydık kayıp yolların
ben yollara aşıktım sen yolculuklara
ebemkuşağı misali yedi rengimiz
ve yerimiz değişiyordu yağmurla.
Ne kadar yürüsek de belli ki acemiydik
aşk dediğimiz yolda, yolculara sevgiliydik
gidecek yerimiz yoktu, iki yersiz misafirdik
iki korkak gibiydik, iki sonuçsuz denklem
kendimizden kaçıyorduk, belki de herkesten
Yürüdükçe bindiği dalı kesenler gibiydik
belli ki gizleniyorduk kalmanın kötülüğünden
devrilmiş bir arabanın tekerleği gibiydik
anlamsız boşlukta var gücüyle dönen.
Dedin ki; belki yolculuktur aşk dediğin bir yoldur
hiç yüzüne bakmadan yürüyüp giden yolcudur
böyle mi demiştin giderken yada ben mi istemiştim
bir şeyler söylemeni aşka dair
kırık bir dal gibi yollara düşerken
Biz biten aşklara ait fotoğrafların kesilip atılan yeriydik.
yürüdük ömür dediğin kısacık yolda bir sigara içimlik
sen ve ben işte o yolda sökülmüş fidanlar gibiydik
biz seninle en çok da aşkın gölgesiydik.
Hayrettin Turan / Ben Aşkın Gölgesiyim / Ocak 2009 İstanbul