Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

27 Şubat '07

 
Kategori
Komşuluk
 

Yolunu şaşıran mektup

Yolunu şaşıran mektup
 

Dün sabah kalktığımda eşimin elinde bir mektup, "bunu postacı'yamı versem, neden bizim posta kutusuna atmışlarki " derken gördüm. Hayırdır ne var dediğimde olayın yolunu şaşıran bir mektup olduğunu öğrendim.

Mektup yurt dışından atılmış Ahmet haşım caddesi 8*/* Dikmen/Türkiye Adresinde oturan Sayın S..B.. Adına gönderilmişti. Bizimki Hürriyet caddesi olmasına rağmen bina ve daire numarası aynı idi. Mahallenin cadde adının, gönderilenin adının tutmamasının ne önemi vardı. Bina ve daire numarası tutuyordu. Herhalde bu yapılan ilk hata değildi son hata olmayacağıda aşikar. Gelgörkü 1960 li yıllarda yatılı okulda okurken öğrenmiştim haberleşmenin önemini ve ne demek olduğunu mektup beklemenin.

Bu mektubun sahibine ulaşması için yapılacaklar belli idi. Ya telefonunu bulup haber verip aldırmak. Ya da PTT görevlilerinin vereceği hizmeti verip adrese teslim etmek. Birinci seçenek olmadı, zira bilinmeyen numaralardan öğrenemedim telefon numarasını, dolaysıyla PTT görevlisinin hatasını düzeltip mektubu adrese ulaştırmak gerekiyordu. Öyle yaptım. Adrese gittim ve kapı zilini çaldım. Kapıyı evin hanımı açtı. Mektubu verip yanlışlıkla bizim posta kutusuna atmışlar dedim. Hanımefendi buyrun deyip çok güzel iltifatlar etti. Teşekkür edip ayrıldım. Arabama binerken pencereden evin beyi hem teşekkür etti hemde" buyurun bir kahve içelim" dedi. Yine teşekkür ederek ayrılırken Hürriyet caddesinde oturduğumu söylemiştim.

İlk defa tanıdığım bir ailenin mutlu olmasına vesile olmaktan çok mutlu olmuştum. Birilerini mutlu etmenin ne kadar da kolay olduğuna şahit oldumuştum, bu vesile ile. Akşam üstü kapı çaldı, kim o dediğimizde "Çiçekci " dedi. Otomata basıp kapıyı açtık. Kim çiçek ısmarladı diye sorarken, bir elinde bir demet harika çiçek, diğer elinde sabahki şaşkın mektup." Abi bu mektubu sizmi getirmiştiniz" dedi. Evet hayırdır dediğimde; Çiçekci abi bu çiçeği size gönderdiler diyerek elime tutuşturdu. Şaşkınlıktan ne yapacağımı düşünürken bahşişini de veremeden çiçekci uzaklaştı. Evde; kayın valide ve kayın peder hep beraber bu anlamlı davranış karşısında hem mutlu , hemde bu toplumun bir adım attığında iki adım atmaya hazır olduğunu birkez daha teyid etmekten hoşnut olmuştuk.

Çiçekte bir not vardı. Notta aynen şunlar yazıyordu."Semt dostumuz; Bizler için anlamlı olan, yolunu sabırsızlıkla beklediğimiz yazıt'ı PTT nin özelleştirme aymazlığını, bizzat gelerek düzeltmeniz evcek mutlu etti. Teşekkürler, Selamlar. S..B.." Telefon numarası.

Her vatandaşın yapması gereken bir davranıştı benimki. Neden bu kadar mutlu olduğunu düşündüm. Hemen telefon ederek bu anlamlı davranışları için teşekkür ettim, ve de çok gurur okşayıcı iltifatlar duydum. Bu olay; belki çevremizlerdeki ilgisizliklerden bunalmak üzere olduğumuzun resmini çiziyordu . Belki de hala güzelliklerle dolu bir toplumun bireyleri olduğumuzun kanıtı. Dileğim ikincisinin doğru olması.

 
Toplam blog
: 139
: 795
Kayıt tarihi
: 29.09.06
 
 

10.12.1949 yılında Nurhak'ta fakir bir ailenin yedinci cocuğu olarak dünyaya geldim. Ziraat okulunda..