Yonca

Uzatabildiğim tüm kavanozlara uzattım ellerimi, bir parça fazla çikolata için.

Efendi gibi uzandım, olmadı.
Kandırıp almaya çalıştım, yemediler.
Hırsızlık yapmaya yeltendim, pat pat iki tokat kıçıma... Haddimi bildirdiler...

Bakkalda bir şarkı çalıyordu, sözleri şöyledi ;

Bu iş zor / çok zor Yonca
çünkü insanlar / aylar boyunca / hiç soru sormadan durur...

Sonra, dedim ki, madem beni bakkalın kapsısından içeri almıyorlar,

ben de o zaman bir bakkal dükkanı açarım!

peki becerebilecek miyim?

zor, çok zor ama...

olamaz mı,

olabilir...

K.