Yönetim becerisi

Herkes iş dünyasına bir ilk adımla başlamıştır. Bu adım sevdiğiniz, amacınıza ve yaşam gayenize uygun bir iş olduğu gibi kısa zamanda ayrılmayı düşünüp yeni arayışlar peşinde olduğunuz beklentilerinizi karşılamayan bir işte olabilir.

İnsanlar farklı fıtratlarda yaratıldığı için her insanın sevdiği ve başarılı olduğu mesleklerde farklıdır.

Bir işte başarılı olmanın sırrı da, yapacağınız iş ile kişisel beklenti ve becerilerinizin uyum oranıdır.

Çalışma hayatı şu temel iki soru ile başlar:

-  Benden ne bekleniyor?

-  Ne kadar kazanacağım?

Aslında bu temel iki soru iş hayatının yüksek tepesine tırmanma kararı sonrası tepenin eteklerinde verilen ilk hazırlık kampının levazımatıdır. Bu hususta iyi bir kitap çalışması bulunan Marcus Buckingham[1] dağa tırmanmada 3 kamp yapılarak zirveye çıkılacağını ifade etmektedir.

Bu örneklemeyi psikolojik gelişim evreleriyle ilişkili olan yöneticilik gelişimine de uyarlamıştır.

Elbette bugün daha net olarak anlaşıldı ki, 1975 den buyana sayısı yüzbinleri aşan yönetim ve liderlik kitapları ile binlercesi öne çıkarılan yönetim teknikleri, istemler, kurallar, başarı sırları vs. metotlar uygulanarak kalıcı başarı elde edilemiyor. Kısmi veya kısa süreli başarı ise çok sık görülüyor.

Aslında yöneticilik iyi performans göstermek ve yetenekli olmakla eş değer görülüp hemen terfi yolu açılan sıradan bir görevlendirme olarak görülüyordu. Belki hala pek çok yerde böyledir. Ama duygusal gelişim için daha uzun süreli birikime ihtiyaç olduğu anlaşıldı. Başarı azmi-nezaketi, kararlılığı-sabrı, cesareti-saygısı, yönlendirme-motivasyon becerisi, çalışma isteği-kazanma arzusu, ilkeli olma-değer katan misyon sahibi olma vs. yüzlerce hassas dengeyi bir arada tutmayı ve hatta bazen zıtları zihninde harman etme ve hiçbirine yıkıcı davranmama becerisini geliştirmedir. Duygusal gelişim bir süreçtir ama öyle bir süreçtir ki, her safhasında hamdım-piştim dedirtecektir.

Yöneticinin birinci görevi çalışanlarını en verimli şekilde işe yöneltme ve geliştirmedir. Bunu yaparken, tüm yarışmacılara eşit mesafede duran ve hiçbirini kırmayan bir yönetmendir, ödülü sadece hak edene verir. Yada tüm evlatlarının en iyi şekilde yetişmesi, kendini geliştirmesi ve iyi yerlerde olması için sürekli yatırım yapıp hiç usanmayan ebeveynidir, yönetici.

Zannımca sistemleşmeyi yeni sağlamaya başlayan ve bu yolda yürüyen şirketler “takım ruhu”, “takım çalışması” anlayışına fazlaca ağırlık kazandırarak kişilerin gelişim, beklenti ve başarı arzusunu azaltıyorlar.

Dedik ya, her bir çocuğuna ayrı ayrı yatırım yapan ebeveyn gibi olmalı. İlk çocuğu ideal işi ve mesleği garantileyince diğer çocukları ihmal etmez veya hepiniz birinizin gelişimi ve ilerlemesi için çalışın demez.

İş hayatı da aile hayatı gibidir ve her bir çalışan birey olarak gelişime, öğrenmeye, desteklenmeye, yönlendirilmeye ihtiyaç duyar. Yönetici her çalışana yükseleceği yolu, gerekli eğitim desteğini, bilmesi gerekli incelikleri göstermeli ve duygusal destekle yanlarında olduğunu hissettirmelidir.

Yönetici yetiştirdiği yönetici sayısı kadar değerlidir. Yönettiği ekibinden yönetici çıkaramayan yöneticileri de gerçek hayatta çok göreceksiniz.

Muammer Murat

İnsan Kaynakları Yönetim Danışmanı (3.1.2013)