Yönetmekten Bihaber Yöneticiler...

Günümüzde devlet ya da özel sektörde çalışıp ..…. bölümünün şefiyim, amiriyim, müdürüyüm, Genel Müdürüyüm, yeni moda tabirle CEO’suyum, demek hem pek çoğumuzun hem de karşımızdaki kişinin gözlerinin parlamasına yüksek sesle ya da içinden “Vay be” demesine neden olur.

Yöneticilik, ne kadar büyülü bir kelime.

Yönetmek, çalıştığı kurumu daha yararlı ve kazançlı hale getirmek (TDK karşılığında) demek.

Asıl önemli olan yönetici sıfatındaki kişinin çalıştığı kurumda, firmada kendinden üst düzeydeki kişiler kadar emrinde çalışan kişilere de nasıl davrandığıdır. Nedense, ülkemizde yönetici olmak emrindeki herkese açık ya da dolaylı şekilde zulmetmekle eş anlamda tutulur. İstisnalar var mıdır. Kesinlikle.

En munis dediğimiz kişiler bile yönetici sıfatına büründüğünde kişilik değişimine uğrar.

Yönetici olmayı, kaba tabirle hayvanlaşmayla, diktatör gibi olmakla ya da çevremizdekilere zulmetmekle karıştırırız.

Tabii ki yönetici kendine bağlı kişilere iş verir, verdiği işin belli bir süre sonunda bitmesini ve daha pek çok şeyi isteyebilir.

Ama hiçbir yönetici çalışanlarından özel işlerini yapmasını isteyemez, başkalarının yanında azarlayamaz, küçük düşüremez.

Yöneticilik, çalışanlara özel iş yaptırtmak değildir. Ayrıca kendi özel işini (en basitini) başkasına yaptıran kişi beceriksizdir. Hem beceriksizlik, hem yöneticilik bir arada olmaz.

Gerçek yönetici sınırlarını bilir ve bunu aşmaz, aşmamaya çalışır. Diğer türdekiler; neredeyse gelde …..sil diyenler. Belki bulundukları kuruma az ya da çok yararları vardır. Ama sonuçta yönetmeyi bilmeyen zavallı, beceriksiz, hasbel kader o sıfatı almış kişilerdir.

Kaldı ki bunun mezun oldukları okullarla, çevrelerinin genişliği,konusunda uzman olmaları ile hiçbir ilgisi yoktur. İnsanlıkla ilgilidir.

Yönetici kılığındaki yönetemeyenlere yazıklar olsun.

Gerek kurum, firma gerek ülke bazında hiç fark etmez. En küçük işini çalışanlarına yaptıranların geçtim yöneticiliklerinden, insanlıklarından her zaman için şüphe duydum ve duyarım