Yorgo' nun kalbi müslümana helal mi?

Yorgo’nun kalbi Müslüman’a helal mı? Bir ara bağırmıştık, hepimiz Ermeni’yiz diye. Sokakları caddeleri doldurmuştuk kitleler halinde. Sonra biz Türk’üz Ermeni değiliz diye de bağırmıştık, aynı sokak ve caddelerin üzerinde. Ne biz Ermeni olduk, ne onlar Türk, ne biz Hıristiyan olduk ne de onlar Müslüman. Afyonda bağırdık, centilmenliğin ve kardeşliğin olması gereken bir maçta, hırsımız benliğimizin önüne geçti, kimliklerimizi değiştirdik. Yetmedi Elazığ’da bağırdık, “Ermeni Malatya” diye pankartlar açtık. Biz ne milliyetçiydik, ne dindar. Günübirlik rüzgarın estiği günübirlik yaşantıların, günü birlik şöhretlerin ve olayların küreğiydik sadece. Kim nereye götürmek isterse gitmekte tereddüt etmeyecek kadar korkak, ehliyetsiz ve liyakatsiz ve şuursuz. Sadece hedeflerine varmak isteyenlerin kürekleri olup çıktık önlerine ki azgın dalgaları ve engelleri yok etmek için.

Dün okudum Yorgo ölmüş Henüz 19 yaşında her yıl yüzlercesini binlercesini kurban ettiğimiz trafik canavarlarına verdiklerimizden birisi daha. Anne babası demiş ki, “evladımız yaşasın, hayata yeniden göz açsın, yeniden bir günaydın daha desin”. “Kendi terk etti ama , yüreği terk etmesin bizi.” Bir Müslüman’ın yüreği oldu, atmaya başladı , gözü oldu görmeye başladı. Ciğeri ve böbrekleri işlemeye başladı tıkır tıkır. Hayat buldu yeniden. Yüreği takılan Müslüman “Gavur” mu oldu şimdi. Günahkar mı oldu? Allah’ın bizlere verdiği emanete hıyanet mi etti şimdi, o ölen ve dirilen kardeşlerimiz ..Yorgo Yorgo kalmalıydı, Yeter Yeter öyle mi? O rahmeti geniş Yaradan da mı geniş, sizin rahmetiniz? Ciğeri yanan bir annenin oğlu, yüreği tekleyen bir babanın kızı, diyalize müebbet mahkumu bir dedenin torunu oldunuz mu hiç? .Yada öyle bir akrabanız, evladınız, kardeşiniz oldu mu? Çocuğunuzun ciğeri yandı mı hiç? Hissettiniz mi acıyla birlikte yaşamanın dayanılmaz ağrısını. Her gece onu teslim almak için bekleyen Azrail’in getirdiği ölümün, sıcak nefesini hissetiniz mi Vermemek için, kaç geceyi uykusuz kaç geceyi ağlamaklı geçirdiğiniz olmuş mudur? Sanmıyorum.

Dilerim hiç yanmazsınız, hissetmesiniz. Hayır diyorsanız konuşmayın, susun!.. Çünkü konuştukça inkar ediyorsunuz aslınızı, ihanet ediyorsunuz kendinize. Günaha batıyorsunuz, içinden çıkamayacak kadar, karanlık ve derinliğin olduğu bir batağa. Sizi o bataktan ancak Allah’ın rahmeti kurtarır. Yorgo’ya Allah’tan rahmet diliyorum, o sonsuz ve büyük rahmetinden bir parça.. Onun Yeter’e verdiği yürek kadar, Dursun’a verdiği böbrek kadar, Meryem’e verdiği ciğer kadar.