- Kategori
- Gündelik Yaşam
YORGUNUM...
yorgunum.. kollarımın yerine bir kelebek kanadı istiyorum..
Yorgunum..
Elimi.. kolumu kaldıracak mecali bulamıyorum.
Sırtımda yılların ağırlığı,
Biraz hafiflesem rahatlayacağım..
Çıplak ayaklarım altında bugüne dek yürüdüğüm yolların üzerinde dağılmış çakıl taşlarının acısı...
Mevsimler gibi değişgen, sonbahar gibi solgun yüreğim.
Bir yalnızım, bir değil,
Bir mutsuzum bir değil.. duygularımın karmaşıklığı bir sarmaşık gibi dolanıp karışmış birbirine
Yüreğim kanar, içimdeki acı büyür diye korkumdan koparamıyorum,
Belki bir zehri,
Belki de bir ölümü besliyorum böylelikle içimde bilemiyorum..
Yorgunum,
İnsanların acımazsızlığını seyrettim bir süre uzaktan.. yalanlarına misafir oldum.. hain gülüşlerini duydum gizli gizli.. riyakarlıklarına, sevgisizliklerine yandı yüreğim.. sırtımı döndüm iki büklüm.. sonra acıdım onlara
Sevmekle tükenmez ki yüreğim,
Bölündükçe çoğalır..
Sevdikçe artarım..
Gidenlere ağ la ya ma yacak kadar yorgunum.
Yorgunum..
Koca bir deniz kıyısından yol boyu gelmiş gibi yorgunum.
Oysa; geri dönüp baktığımda
Ayak bastığım kumsallarda ayak izlerimi bulamıyorum..
Kimin gönlündeyim,
Kimin canını yaktım hiç bilemedim. Ateşler yaktım, bentler kurdum sevgiye dair , koparıldıgı an soluveren mahzun kır çiçeklerine döndüm.. ışığı sönük cansız bakan yalancı gözlerden yoruldum,
Artık sessiz bir köşem olsun istiyorum.
Yorgunum..
Yüzümü yakan.. yaşadığımı hatırlatan soğuk sert rüzgarlar istiyorum.. gözlere baktığımda çığlık çığlığa bağıran bir mutluluk görmek istiyorum ..
Sonra;
Büyük bir bahçem olsun istiyorum tükenen umutlarım için.. boy boy yetiştirdiğim umutlarım, yiten sevgilerin yerine yenisini yetiştirmek istiyorum.. mutluluk fışkırsın istiyorum topraktan çağlayanlar gibi,
O çağlayanların sesini haykırışlarımla yok etmek istiyorum.
Yorgunum,
O kadar çok yorgunum ki,
Artık masal dinlemek istemiyorum
- Toplam blog
- : 319
- : 1390
- Kayıt tarihi
- : 29.10.06
"Ben; hiç yalnız kalmadım... Kalabalık bi ailede yere atılan yataklarda Yan yana, baş başa, el el..