Yorgunum

Yoruldum herkesi memnun etmekten, yoruldum hayatımı kendi istediğim gibi yaşayamamaktan.

Yoruldum gitmek isteyip, gidememeklerden.

Ne kadar ağır geliyor herşey bana. Hayat ağır, insanlar ağır, hasret ağır, aşk ağır, kavgalar bile ağır.

Kendimi anlatmaktan yoruldum, anlaşılamamaktan, suçlanmaktan yok sayılmaktan, ezilmekten yoruldum.

İnsanlar tarafından aldatılmaktan, yalanlardan yoruldum. Herkesin iyi niyetleri suistimal etmesinden yoruldum.

Var olmaktan yoruldum. İlişkilerde yapıcı olmaktan, herşeyi düzenleyici olmaktan, ağlamaktan da yoruldum. Göz pınarlarımı durdurmaya çalışmaktan, boğazımdaki düğümleri çözmekten yoruldum.

İnsan olmaktan yoruldum, sahte gülüşlerden, yalancı baharlardan, mutluluk senaryolarından yoruldum.

Neden olamaz ki insan olmak istediği gibi... Eğrisiyle, doğrusuyla, yanlışıyla, günahıyla, sevabıyla neden olamaz ki kendi gibi.

Ben artık bana biçilen rolleri oynamayı istemiyorum. Kendi filmimde figüran değil başrol oynamak istiyorum senaryoyu ben yazıp, ben yönetmek istiyorum. Hayatımı geri istiyorum. Bu güne kadar başkaları için yaşadığım tüm zamanlarımı hepsini geri istiyorum.

Yoruldum hayatımdan, başımı göğe çevirip güneşin doğuşunda bulmak istiyorum kendimi. Ben de o güneşle doğayım, yeniden sıfırlansın her şey. Dinlenmek istiyorum..

Yeniden doğmak istiyorum..