Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

27 Aralık '12

 
Kategori
Kedi Psikolojisi
 

Yumak dolama profesörü Rafiel, kendini de yumağa doladı

Yumak dolama profesörü Rafiel, kendini de yumağa doladı
 

Tuhaf Dolaşma ve Rafiel


Panik, korku, heyecan, çözüm, anlamak, şefkat, rahatlama, ilahi sistemde tesadüf kavramının olmaması; bunların hepsini yaşattıran 5 saniye ve tabii ki Rafiel…

Akşam saatleri, yatağımda uzanmış kitap okuyorum. Rafiel ışık hızıyla yatağın altına girdi. Kendini oradan oraya vurmaya başladı. Yatağın bir ucundan diğer ucuna kendini fırlatıyordu. Yatağın altındaki tahta köşelere vurduğunu fark ettim. Bu kendini fırlatma 8 kereden oluştu. Sonra kendini can havliyle yatağın altından dışarı attı.

Ne olduğunu öğrenmek için Bismillah diyerek fırladım.

Bir yandan da kötü bir şey olduğunu düşündüğümden çok korkuyordum. Çünkü kedinin delirdiğini ya da bilemediğim kötü bir şey olduğunu sandım. Tüm bu düşünceler –Rafiel’in kendini oradan oraya atması ve benim ona ulaşmam-  4 ya da 5 saniye sürdü. Ne kadar korktum, belli ki o da çok korkmuştu. En çok da o an için ne olduğunu bilmemek korkutuyor bir kediyi de, insanı da…

Gördüğümse, patilerinin bağlı olduğuydu.

Yumakla oynarken kendini bağlamıştı. Açmaya çalışırken dahi, korktuğu için direnmeye çalıştı. Çözdüm, kucağıma aldım, sarıldım, sırtını okşamaya başladım. O küçücük kalbi, nasıl çarpıyordu! Çarpıntısını rahatlıkla duyuyordum. Rafiel’i çözdüğüme göre, sıra durumu çözmeye gelmişti. Rafiel kendini böylesine nasıl bağlayabilmişti?

Ya bu durum ben evde değilken olsaydı, patilerinin sımsıkı bağlanıp, hareket edememesi saniyeler sürmüşken dahi onu çılgına çevirmeye yetmişti. Bu durumun saatler sürdüğünü düşünemiyorum. Kedilerin deli olduğu bir yumak nasıl buna neden olabilirdi?

Yumağı takip ettiğimde, yumağın ilk önce sehpanın ayaklarına dolandığını fark ettim. Devamında da Rafiel’in kollarına dolanıp, iki kolunu birbirine bağladığıiçin hareket edemediğini fark etmesiyle korkmuş ve yatağın altına koşmuştu ama ip uzun olsa da ipin sonuna gelmesiyle hareket kabiliyetinin de sonuna getirdiğinden panik olmuştu.

Düşündüm, bundan öğrenmem gereken ders ne diye? Şu küçücük olay dahi ilahi sistemde sebepsiz yere başımıza gelmiyor. Bir ipin bu denli dolanması -kediciği sıkacak derecede dolanması -pek de normal değildi. Bu güne kadar Rafiel ilk kedim değildi ama böyle tuhaf bir durumu yaşamadım.

Olayın devamında “Rafiel artık yumak görünce bile arka ayaklarıyla geri geri gitmeye başlar; ne de olsa bu, 8 aylık ömründe yaşadığı en büyük tramva” diye düşünürken; durum Rafiel’in koridordaki başka bir yumağın peşinden koşmasıyla anladım ki, hayır hala yumakları çok seviyor.

Hayatta da yaşanılan tramvaları geleceğe taşımamak için kedileri ders almak gerektiğini anlasaydık, ince çizgilerimizin sayısı daha az, ömrümüzde daha uzun olurdu.

Yine de o ipi nasıl öyle dolandığını düşünüyorum, bulamıyorum...

 
Toplam blog
: 2
: 216
Kayıt tarihi
: 27.12.12
 
 

"Neden buradayım?” Rafiel geldi geleli, anlatacak o kadar ilginçlikler var ki, kaleme alınmazsa y..