Yumurtanın iyisi...

Her ne kadar " zamanında yenmemiş taze ekmeği, bir başkasına bayat yedirme denemesidir." dese de ünlü şair ve yazarlarımızdan felsefenin piri Özdemir Asaf öğüt için; öyle bir tılsımı vardır ki öğütün, zamanında kendimizin yemediği bu naneyi bir başkasına yedirme çabalarından vazgeçemeyiz asla.

İşbu sebeple, kendim yememiş olsam da zamanında, hala yemekte zorlanıyor olsam da hatta, mideme de otursa, gaz da yapsa, kendimin yemediği, yiyemediği bu naneyi sizlere yedirmeye çalışacağım yüksek müsaadelerinizle. E… hadi. Nazlanmayın. Buyurun sofraya.

Yaşamak için kazara geldiğin bu dünyada mutlu olmak istiyorsan çocuğum;

- O ne, bu ne, şu ne diye yerli yersiz sorular sormayacaksın. Pimi çekilmiş bomba gibi dolaşmayacaksın ortalıkta. Mümkünse soru kavramını tamamen çıkartacaksın hayatından.

-Gelene ağam, gidene paşam deme hüviyetini edinip, gerekirse bu konuda yüksek lisans yapıp, doktora tezi hazırlayacaksın. Elmaya armut, armuda elma deme büyüklüğünü göstereceksin kısaca.

- Kendine, her renk, boy ve çeşitte maskeler edinecek, her ihtimale karşı yedeğini bulundurmayı da ihmal etmeyeceksin, koltuğunun altında. Ve yeri geldiğinde zamana, zemine, duruma göre, kullanacaksın onları.

-Kendinden büyüklerin yanında asla konuşmayacak, sol ayağınla kenefe girip, sağ ayağınla keneften çıkacaksın. Tükürmek için açtığın çöp kovasından kedi fırlarsa, ya destur çekip hemen uzaklaşacaksın oradan. “Özellikle renginin belli olmadığı durumlarda ya da karası”

-Karayolundaki levha boz ayıyı gösterirken, domuz gribi çıksa da karşına, “çıkabilir” sen yine levhanın dediğine uyacak, anında frene basıp, sevimli penguen pozisyonuna bürünüvereceksin. “İki ellerin yakanda” Dilinde ise bildik bir name. (Islıkla çalınan) “Kazdım kazdım kum çıktı/ Kumun dibi su çıktı/ Yazık oldu on bine/ Aldığım kız dul çıktı…”

Tam da burada Neyzen Tevfik gelecek aklına ve yine mi?... diyeceksin. Yine mi? …

“Neyzen Tevfik'e muharrir yazacağı romanı anlatıyordu. Sonuna gelince, Neyzen yüzünü buruşturdu:

-Bu mevzuu beğenmedim!..

-Öyle ama, siz hiç roman yazmadınız. Nasıl fikir yürütüyorsunuz?

Neyzen Tevfik kızdı:

-Ben, yumurtanın da iyisini, bayatını anlarım. Fakat hiç yumurtlamadım! ...”

Yani… Demem o ki… Mutlu olmak istiyorsan çocuğum ve tabii ki müreffeh, “Kralın çıplak” olduğu gerçeğini unutacaksın. Yoksa değil yunuversite, Oxford`u bile bitirsen, bir baltaya sap olamaz, ömrün boyunca Divan-ı harpte yargılanır durursun. “Yumurtlamadan, yumurtanın iyisini anlasan da…”

Unutma ki... "Tarih tekerrürden ibarettir." (Çoğu zaman)

Günümüz kutlu olsun (!) anneler! …