Yurda Dönüş

Benim Rusya’da olduğum zaman içinde sevgili yurdumda neler oldu neler, her geliş-gidişimde olduğu zaman ki gibi : Bıraktığım yerde değil artık!
Bu durumda alıştıra alıştıra gelmek daha iyi oluyor. Direkt uçuş olmadığından iç hatlarda bir uçuş yapıp, önce Moskova’ya geliyorsunuz. İkinci uçuşla ancak İstanbul’dasınız. Böylece seyahat bir ‘’gün’’ ü alıyor. Acaba habersiz kaldığım bu bir günde neler oldu? Borsa ve binalar yerinde duruyordur umarım!

‘’Memleketime Dönüş Zamanlarım’’dan birindeyim de yine!

Buradayken Türk tv lerinde heyecanla izlediğim programlardan biri ‘’Hatırla Sevgili’’olduysa diğeri ‘’Haberler’’ idi. Yine de ülkem haberleri, dizi film sürükleyiciliği ve sürprizlerini geçmiş durumda… İzlemediğiniz bir anda ‘’ -olanlar olmuş!’’ oluyor:

Ani bir karadan giriş harekatı, aniden bir çıkış; Türban’ın Üniversiteye giremeyiş ve çıkamayış kararları; Arada panik veren (ama önlem alma arzusu veremeyen) bir-iki deprem; Derken mühim bir kapatma davası teşebbüsü, ve ardından mühim bir ‘’Çete Mevzusu’’ açma çabaları… Bir tenis maçı izler gibi bir o yana bir bu yana bakar olduk.
‘’ -Bakalım bu vuruş nasıl karşılanacak?’’ durumunda izliyoruz. Kendimizin bu iki kutuptan hangisine dahil olduğumuzu kestirmeye çalışıyoruz. Bunu da kendimiz değil, karşımızdaki tesbit edebiliyor ancak!…ve bize deklare ediyor:- Siz şu çeteye, ya da şu kampa dahilsiniz İşte bu kadar!... filan.
Bu arada, bu platformdaki bazı değerli okur-yorumları bize kadınların ‘’iradesiz yaratıklar!’’ olup, işveren patronları ile kocaları arasında seçim yapmaları gereğini beyan ediyorlar. Kocalarının boyunduruğunu tercih etmelerinin daha akıllıca olacağını, kadının fonksiyonunun annelik olduğunu bilmeleri ve bundan onur duymaları gereğini, bunun aksine beyanların anneliği aşağılamak olduğunu filan, falan, filan….cümleyi toparlayamayıp burada yayıyorum, -yorgunum hancı!...diyeceğim, P.M.’i taklit gibi olacak…O yüzden demiyorum, basireti okuyucuya bırakıyorum. Dönelim konumuza, pardon, yurdumuza…

Evet ben doğal olarak (fıtri?) özlediğim kendi ülkeme, geçici dönüşümü yaparken Rusya dingin yaşamı içerisinde…sonucu önceden bilinen bir seçim dışında, ben oradayken en mühim olay Maslenitsa Bayramı oldu. Seçime dahlimiz olamadı(!), Maslenitsa eğlencelerini yaşadık.

Rusya’da olmayı seviyorum, ama ülkemi daha çok seviyorum. Dönerken mutluluk ve kıvanç duymak istiyorum. Bu isteğim son zamanlarda gerçekleşemez hale geldi, ne yazık ki! Bir dahakine, umarım…!