Yüreğim 'sus' olmuş

İçim kuruyor benim. Öyle susamışılıkla ilgisi yok bunun. İçim kuruyor...içim.

Kaç sayfa okumuşum elimde ki kitabı.

Gerilerde kalmış bir cümle takılıyor aklıma.

Geride kalan sayfaları karıştırıyorum, arıyorum yüreğimi sulayan o cümleyi.

Arıyorum...

Bulamayınca ilk bakışta, teker teker yeniden okuyorum tüm satırları.

Okuyorum.

Yeniden.

Okuduğum satırlar bana yabancı.

Aradığım cümle 'sus' olmuş bir yerlerde.

Az önce burdaydı.

Çok değil, en fazla on dakika, hadi bilemedin onbeş sayfa.

Okuduğum satırlar bunlar değildi.

Kitabın kapağına bakıyorum, evet, aynı kitap.

Sonra sayfa numaralarına.

Okumaya başladığım cümleyi hatırlıyorum.

Sonra ki hiç birşeyi hatırlamıyorum.

Yüreğim kurumuş, içim 'sus' muş!

* * *

İçimdeki yapraklar yine dökülüyor.

Bir piyano çalıyor edasında parmaklarım. Kalvyenin üzerinde sağdan sola, soldan sağa gidip duruyor.

İçim kanıyor. Hani saçlarımı tarıyamam artık, kesildi parmaklarım , yüreğim cam kırığı demiştim ya...Kanıyor. Sebebini bilmediğim anlayamadığım bir şekilde. Çığlık atıyor, duyamıyorum. Susuyor, kulaklarım çınlıyor sessizliğinde.

Başı boş.

Fırtına da, oradan oraya savrulan kağıt parçası gibi.

Mevsimlerden ilkbahar.

Yüreğimse sonbahar.

Her ayrılış, her gidiş de olduğu gibi.

Defalarca, defalarca dinliyorum aynı parçayı

Chopin E minor Op.28 part 4

Yüreğim inliyor.

Seviniyorum bir yandan

Demek ki bir tek ben değilim bu duyguları yaşayan

Demek ki, aynı hisleri yaşıyor birileri de

Kimi kelimelere döküyor benim gibi

Kimi notlara

Kimi tuvale

Kimi, kimi ve kimi her neye ise

Yazdıkça temizleniyor ruhum.

Dinledikçe, dinleniyor.

not: Muğla'dan taşınırken kalemimden dökülenler. Nisan 2010, Muğla'dan Çanakkale'ye

chopin- E minor Op.28 part 4 http://innig.net/music/inthehands/category/recordings/chopin/