Yüreğim ağlıyor

Yüreğim, göz ve beyin üçünün arasında bir tartışma çıkmıştır.

Yüreğim: Ulan hepsi sizin yüzünüzden

Beyin: Biz ne yaptık ki oğlum

Yüreğim: (ağlamaklı ağlamaklı)... Sizin yüzünüzden bu kadar acı çekmem, bu hale gelmemin tek sebebi sizsiniz. Hani biz kardeştik, hani birimiz hepimizdi.

Göz ve beyin birbirlerine bakarlar. Bu salağa neler oluyo der gibi ve yüreğim devam eder.

Göz sen görmeseydin uzun uzun bakmasaydın ona, beyin sen de kanıma girip tam aradığın bir insan aklı başı yerinde, efendi, hem güzel de kaçırma istersen demeseydin.

Beyin: eeee
Yüreğim: eeesi ne ulan.... Yaşadıklarımın hiçbiri olmayacaktı.

Göz: Ne yani bakmasamıydım. Hem bakmaktan başka ne işe yararım ki. Mutluyken öyle demiyordun ama; vayy biraz hüzünlü bak, daha duygusal bak, biraz içten biraz dıştan bak... (Beyin gülmekte)

Bu sefer beyin sözü alır.

İyi tamam o kadar şey söyledim de, hemen yelkenleri suya indir demedim ki. Hem benim işim mantıklı kararlar vermek. Sen de istedin onunla birlikte olmak. Günlerce bana baskı yapan sen değil miydin. Ona olan duygularımı söyle söyle artık diyen. Ben de kelimeleri birleştirdim söyledim.

Yüreğim hiç sesini çıkarmaz.

Göz: Bırak oğlum şunu yaa, iyilik yaramıyo buna.

Devam edecek....(tabi isterseniz)

Sonraki bölüm beyin yüreğimi kandırmaya çalışacak.