Yüreğim bir senfoni kurbanı

yitirdiğim anıların hasretliğini yaşar oldum, her an...

yüreğim bir senfoni kurbanı,

nakaratlar peş peşe!

dağlarken,enkazları bedenime...

çığlıkların ortasında kavga eder oldum kendimle,

hüzünlerin gözyaşlarımı sağdığı bir yerde,

anlamsız gelen hayatın çemberinde,

giderek kayboluyorum...!

bilinmez bir hal alıyorum oysa,

şizofren yanım ağır basarken,

düşüncelerimle kavga eden yazılarımı,

yakıyorum  beynimde...

hangi kelimeyi piyon olarak kullanmak istesem,

şah-mat oluyorum her şiirde...

yeniden yasaklıyorum,

düşüncelerimi...

sil baştan, başlarken yeni bir sayfada,

yeni bir hüsran, yeni bir terk edişim oluyor,

giderek kaçıyorum kendimden,

ve insanlardan.