- Kategori
- Şiir
Yüreğimde eski filmlerden kareler ve melodiler
Eski filmler
Filmlerden kareler, melodiler
Etrafımda dolaşıyor
Takılıyorum çağrıştırdıklarına
Takıldıkça düşünüyorum
Yürüyorum
Issız, sessiz
Birbiri ardına diziliyor resimler
Filmlerden kareler ve melodiler
Yaşanan o anların gerçekliğiyle
Yürüyoruz kol kola
Hangisi gerçek
Filmlerden kalan kareler mi
Yoksa; o kareleri, hafızamızda kayıtlayan anlar mı?
Yine derin bir sessizlik içinde
Dinliyorum, kulağıma fısıldanan melodileri
İzliyorum, gözlerimin önünden geçen film karelerini
Yer yer içim sızlıyor ezginin yanıklığına
Elinde bir dilim ekmeğini tutan,
Gözlerinden yaşlar akan,
Film izleyen küçük bir kız çocuğuna
Yer yer dalıyorum yine
Uçsuz, bucaksız, yemyeşil bir tepenin üzerinde
Eteği rüzgarda salınan kadının yüzüne
Yüzündeki çizgilere,
Dudaklarındaki melodiye
Yağmurdan önce dalgalanıyor gökyüzü
Havada kurşuni bir ağırlık
Tepede duran bir kadın
Özgürlük diyor
Gözlerinin ufukla birleştiği çizgide
Yağmurdan sonra
Özgürüz diyor
Havanın ağırlığına bakmadan
Dalıyorum kadının gözlerinde
Umudun demlendiği yerde
Eteğim salınıyor rüzgarda
Yüzümdeki çizgiler açılıyor sonra
Dudağımda bir melodi
Bir film karesinden kalan
Hangisi gerçek
Yüzümde açılan çizgiler mi?
Özgürlüğe umut olan ufuktaki çizgiler mi?
Filmden çıkıyorum
Yürüyorum sokaklarda
Sokaklarda keman çalan çocuklar
Kemanın sesi işliyor içime, içime
Ayaklarım yalpalıyor keman sesine doğru
Adımlarım yavaşlıyor
Kemanın içime işleyen sesi,
Yüreğimden ayaklarıma yol oluyor
Yine bir filmin orta yerinde
Gözlerim dalıyor
Gözlerim çok uzaklarda bir liman arıyor
Bir kadın ellerini bağlamış
Eteklerinde salınan çiçekler
Yüzünde; umutsuzluğun umuda döndüğü
Kırık, kırgın ve yorgun bir gülümseme
Kulağında kemanın bam teli
İşliyor kadının yüreğine
Yüreğinden sızıyor gözlerine,
Gözyaşları ılık ılık esiyor bedenine
Umutsuzluğun umuda döndüğü yere bakmadan
Kırık, kırgın, yorgun bir gülümseme yüzümde
Kulağımda kemanın bam teli
Gözlerimin önünde keman çalan çocuklar,
İçimde; ılık ılık akan gözyaşlarım
Hangisi gerçek
Yüzümdeki gülümseme mi?
Yoksa umutsuzluğun umuda döndüğü yer mi?
Gözlerimin önünden akıyor filmlerden kareler
Kulaklarımda melodiler
Yürüyorum
Sessiz, ıssız
Bir adama takılıyor gözlerim
Gözleri dalıyor yüzüme,
Yüzümde adamın gözleri
Bir filmin orta yerindeyim yine
Adam bir bahçenin içinde
Hareketsiz bakınıyor bahçesine
Herbirine tek tek isim verdiği çiçeklerine
Güneş süzülüyor çiçeklerinin üzerine,
Adamın yüzüne.
Adam; durduğu yerde, ellerinde çiçekleri, bakıyor süzülen güneşe
Kulağında gitar sesi
Şarkısı ise yeni
Gözlerim dalıyor ellerindeki çiçeklere
Hangisi gerçek
Gözlerimin takıldığı adam mı?
Yüzümde gözleri dalan adam mı?
Aklımda eski filmlerden kareler ve melodiler
Yürüyorum sokaklarda
ısssız, sessiz
Bir filmin karesinde
Dinliyorum bitmeyen bir senfoniyi
İçim biraz buruk, yüzümde; muzip bir gülümseme
Dilimde yenisinden bir melodi
Heybemde umut
Elimde, ellerimde çiçekler
Yürüyorum sessiz ıssız
Yürüyorum sokaklarda
Ayaklarım bir limana doğru yol alıyor
Yüreğim ayaklarıma yol oluyor
Hangisi gerçek,
Ellerimdeki çiçekler mi?
Günlerdir başımda dolaşan kelebekler mi?