Yüreğimin derinliklerinden kopup gelen bir kaç şiir

Şiir kimin için yazılmalı?

Şiir,
Kadın için yazılmalı.
Çünkü en çok ona yakışır…
Şiir,
Aşkı anlatmalı..
Beşeri aşkı..
Gözle görüleni anlatmalı..
Elle tutulanı…
Şiir,
Seni anlatmalı..
Senin güzelliğini…

İsterdim

Kadınım
Seni öpmek istiyorum
Dudaklarından.
Ateşli dudaklarından..
Ateşli dudaklarından kor almak isterdim.
Aldığım korla, baştan ayağa yanmak,
Kül olmak isterdim..
Küllerimi yollarına döksünler isterdim…

Tanrı’ya Yakarış

Tanrım, biz,
Romandaki aşıklar gibi aynı yerde değiliz,
Yemek yeyip, gezip tozamıyoruz,
Sevişemiyoruz…
Tanrım aşıkların sesini duy!
Hepsini ver aşıklara!…
Tanrım sen, Tanrı olarak duymayacaksan aşıkları,
Darılmasın aşıklar sana!..
Aşk denilen bu muhteşem duyguyu nasıl yarattı isen,
İsteklerine de, isteklerimize de cevap ver..
Aşıklar ne ister?
Kavuşmak değil mi?
Bak, fazla bir şey değil Tanrım,
Koşullarımızı sen biliyorsun!
Delik gemimi, su alan gemimi tamir et, Tanrım.
Ona gidebiliyim
Onu sarabiliyim
Onu her zaman görebileyim…
Çok şey mi Tanrım,
Çok şey mi?
Değil, değil mi?
Sen neleri yaratmadın ki!
Koskoca evreni, güneşi, ayı, dünyayı, hayvanı, insanı, insanın içindeki trilyonlarca hücreyi…
Trilyonlarca hücrenin her birine mitokontri koydun, lizozom koydun, çekirdek koydun…
Senin muhteşemliğin yanında isteklerimiz in lafı bile olmaz.
Olmaz, değil mi?
Olmaz, olmaz!..

Tanrım, yüce Tanrım!
Ama ben,
Dokunabilme saadetinden mahrumum,
Aramızda kilometreler var..
Ne olur, engelleri kaldır aradan
Ne olur!