Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

14 Kasım '07

 
Kategori
İlişkiler
 

Yüreğimizdeki ayak izleri

Yüreğimizdeki ayak izleri
 

Yaşantımız boyunca ne olaylarla ve ne insanlarla karşılaşırız.Hayatımız adeta bir nehir gibi bazen daralarak ,bazen genişleyerek dere tepe inişli ve çıkışlı yollardan geçerek bitişe doğru ilerler durur.

Yaşamın her döneminde, çeşitli şartlar altında, farklı ortamlarda farklı insanlar tanırız. Kimi mutlu eder, kimi acılara sürükler, kimisi güldürür, kimisi tanıdığımıza bin pişman eder bizi. Çoğu geçer gider. Arkamıza dönüp baktığımızda adını bile anımsayamadığımız öyle çok kişi vardır ki. Oysa belki de zamanında onlara ne çok önem vermişizdir. Ne tuhaftır bir zamanlar değer verdiğiniz, aynı yolda yürüdüğünüz insanların bir dönem sonra gönlünüzde hiç yer etmediğini hissetmek... Sanki hiç olmamışlardır ve işin tuhafı, onlar için bir dönemler hissettiğiniz ne mutlulukların ne de mutsuzlukların bir önemi yoktur artık..

Bir dosta en çok ihtiyacımız olan dönemde, bazen o dost, istenen zamanda değilde, hayata karşı kırgınlıklarınızı en yoğun yaşadığınız ve öyle bir birinin varlığından ümidi kestiğiniz anda çıkar karşınıza.

Önce, güvensizliklerinizin yarattığı şüphelerle onun, o kişi olduğunu anlamassınız belkide uzun bir süre. Ama sıcacık birşey vardır zaman içinde siz farkına varmadan içinize yavaş yavaş yayılan ve kalbinizi gönlünüzü ele geçiren.O kadar iyi tanımıştır ki sizi, neyi neden yaptığınızı, bu çizginize nerelerden nasıl geldiğinizi,.Artık kendinizi onun yanında ifade etmek için hiç zorlanmassınız ve aynı duyguları, onun da sizin için hissettiğini çok iyi bilirsiniz.

Birlikde olmak, sohbet etmek, aynı şeylere gülmek, uzak mesafelere rağmen, size verdiği değeri görmek mutluluk verir. Dostluğunuzun çok özel olduğunu hissetmek keyif vericidir. Zaman zaman olabilen kızgınlık ve öfkelerden sonra birlikte tekrar kahkahalar atabilmek, buz gibi bir havada üşüdükden sonra içilen sıcacık bir kahvenin lezzetini yaşatır yüreğinize..

Yıllar önce yurt dışında bir kitapçıda okuduğum minik bir yazıyı anımsıyorum. Tercümesi hemen hemen şöyleydi.

Bir insan girer yaşamınıza, birlikte bir dönem yol alırsınız ve sonra  o gider. Sıradandır ve çok fazla üzülmezsiniz yokluğuna.

Sonra başka bir insan girer dünyanıza, onunla da yol alırsınız ve gün gelir, birgün belki o da gider. Ancak giderken yüreğinizde ve ruhunuzda kocaman ayak izlerini bırakır ve artık siz, eski siz değilsinizdir.

Herkese yüreğinde böyle kocaman ayak izleri bırakan güzel insanlar diliyorum.Yaşam onlarla güzel...

 
Toplam blog
: 34
: 1734
Kayıt tarihi
: 15.05.07
 
 

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji bölümü mezunuyum. Farklı sektörle..