Yürek dayanmaz

Hadi gel, bana ne, sana ne de.

Yürek taş değil ki çatlar ortasından, bu manzaraya ne yürek dayanır, ne gözyaşları durur göz pınarlarında. İnsan olanın içi sızlar, yüreği paralanır. Bana ne sana ne ne kelime!

Yazılı ve görsel basından izlememeye, okumamaya gayret ediyorum bu gibi olayları, kaçıyorum resmen. Ne deprem görüntüleri, ne şehit cenazeleri, ne tecavüz-işkence görüntülerini görmeye duymaya sinirlerim dayanmıyor. O kadar etkileniyorum ki günlerce aklımdan çıkmıyor, bu nedenle uzak durmaya çalışıyorum.

Bu akşam yemeği esnasında ana haber bültenlerinde çıktı karşıma Afganistan Şehitleri'nin görüntüleri. Ne yediğimi anladım ne de doyduğumu, gözyaşlarıma engel olamadım. Boğazım düğmüklendi önce, yutkunamadım, ardından döküldü gözyaşları gözlerimden. Bu durumu anlatmama gerek yok, vicdanı, gönlü, merhameti olan herkes benimle aynı şeyleri hisseder ve aynı şeyleri yaşar zaten. Mekanları cennet olsun, feryatlar arasında uğurlandılar sonsuza...

Dün demiştim ki, artık gamsız olup, bana ne sana ne demeyi öğreneceğim, takmayacağım hiçbirşeyi, üzülmeyeceğim kolay kolay...

Ama  bugün sözümden caydım ben asla gamsız olamayacağım, bunu anladım...

N.Dilruba ÖRS

Biecik 2012