Yürekleri yanan anneler..

Denizli Çavuş talimgahında askerlik görevimi ifa etmekteyken Suat arkadaşımla birlikte yörenin menşur tandır kebabını yemek için çarşı izni alabilmek için az yalanlar uydurmuyorduk komutanlarımıza. Nizamiye kapısından geçen sivil vatandaşlardan kimlik rica ederek "ziyaretimiz gelmiş" yalanıyla çok defa izin aldığımızı hatırlarım.

Kayseri Askeri birliğinde Cumartesi sabah saatlerinde terör örgütleri tarafından (hangi terör örgütü olduğu önem taşımıyor, zira tüm terör örgütleri Washington tarafından yönetilmektedir ve aynı amaç uğruna harekete geçirilmektedir. Amaç; Büyük Ortadoğu Projesi) 14 ana kuzusu yavru toprağa düşürüldü.

Dolmabahçe katliamıyla acılarımızı yaşarken Kayseri'de meydana gelen terör saldırısıyla acılarımız daha da çoğaldı yüreklerimiz daha da yandı.

İyi bir gün geçirmek üzere çarşı iznine çıkmanın sevincini yaşarken, bir intihar saldırısıyla anaların yüreklerine ateş düşüyor ve ömür boyu unutamayacakları acı içinde yaşamlarına devam etmeleri sağlanıyor.

Sağlanan şey sadece budur.

Şehit maaşı imış, şehit annelerine teselli mahiyetinde ödenen ödenekler miş..

Hepsini geçiniz..

Sana teslim etmiş olduğum evladımı sağlıklı bir şekilde geri istiyorum.

"Şehit" diyerek geçemezsimiz..

Açınız Kur'an'ı kerimi şehitlik makamını nasıl tarif ettiğini göreceksiniz..

Allah için savaşılırken ölürse bir kimse şehit olur ancak. Bir de vatanına başka bir ülke tarafından saldırıya maruz kaldığında savaşırsan ve hayatını kaybedersen şehit olabilirsin.

Şimdi bakalım terör örgütlerine, hepsi Amerika-CIA tarafından örgütlendirilmiş ve dünya tuccarlarına hizmet etmektedirler. Petrol tuccarlarına hizmet etmektedirler, silah tuccarlarına hizmet etmektedirler.

Diyeceksiniz ki, "Amerika neden terör örgütlerini taşeron olarak kullansın, askeri gücü ile istediğini yapar".

Doğru ama Sovyetlerin dağılması tarihine kadardı. Birleşmiş Milletler tarafından soğuk savaş dönebi bitirilmiştir. Hiç bir ülke hiç bir ülkeye savaş açamaz.

Bugün yaşananlar terör mekanizmaları kullanılarak yapılan savaşlardır, daha doğrusu savaş değil, terörlerdir.

Sürekli olarak şehitlik üzerinden hamaset yapılarak topluma acıları unutturma politikaları geliştirilmesinin doğru olmadığını düşünüyorum.

"Şehit" denilerek yüreği yanık anneleri teselli etmek de doğru değildir.