Yüreklerin kör olduğu zamanlar

Oy benim yurdumun güzel insanları.

Nasıl da tepkiler  verirsiniz olup biten herşeye.
 
Devlet ne demiş?

Ne yapmış?

Muhalefet ne demiş?

Ne yapmış?

Hergün olumlu olumsuz yazarsınız, çizersiniz, tatışırsınız,paylaşırsınız..
Doğal afetler yaşanır dünyada olduğu gibi ülkemizde de.
İmkanlarınız çerçevesinde, yardımseverliğimizle beraber gelen üzüntüleri günlerce  dile getirirsiniz.
 
Vatanımızın bekçileri askerlerimizin şehit olmaları nasıl da üzer bizi milletçe..
 
içimiz kan ağlar..
 
Hergün teröre lanetler yağdırırız.

Ve; milletçe kenetlenir, vatanımıza, milletimize sımsıkı sarılıp, sahip çıkarız..

Neler mi yaparız?

Üzüntülerimizi,

Tepkilerimizi,

Sesimizi duyurmağa çalışırız duyurabildiğimiz heryerde.

Bununla kalmıyor tabi, daha neler neler..

Mesela;

Küçük yaşta evlendirilen kızlarımız, töre olayları, madde bağımlılığına alıştırılan çocuklarımız, cinayetler, tecavüzler vs. saymakla bitmez..

Ne acı değil mi?

Yine millet olarak bizler;
Tepkiler.
Tepkiler.
Tepkiler yine tepkiler veririz.
Sesimizi  duyurmaya çalışırız sesimizi duysunlar isteriz..
Tüm bunlar nasıl güzel duyarlılık örneği değil mi?

Duyarlı bir milletiz. millet olmasına  ama.

Ama eksik bişeyler var gözle görülmeyen. Ve hep kendimce şöyle düşünürüm.
 
Madem bu kadar  millet olarak  duyarlı insanlar  isek,

Oy benim yurdumun güzel insanları..

Neden burnunuzun dibindekileri görmüyorsunuz?

Neden  dertlerini dinlediğiniz  ve sıkıntılarını sizlerle paylaşan  insanlara bir ''nasılsınız'' demekten acizsiniz?

Neden sadece memlekette olup bitenlere duyarlı olmakla kalıyorsunuz?

Buyrun sizi düşünmeye davet ediyorum..