- Kategori
- Şiir
Yürekte tepinenler
Aşkın azgın ırmaklarına koşan
sahipsiz atlar gibi
Yolunda giderken
Güller ezilir, yürekler ezilir,
yine de üstünde gezilir, gönül bahçesinin!
Gezecek yer kalmamış olsa da
gönüller şaha kalkmış
koşuyorlar dört nala..
bir kez serinlemek ,
doyasıya arınmak ,
aşka uyanmak için!
Yanlış yapıyorlar..
her değen gözü,
gönül gözü sanıp, aşka düşerken,
karanlık sabahlara uyanıyorlar..
gönül bulutla kaplanmışken ,
yine umutlar yağıyor üstlerine
ve koşuyorlar yine , delice..
Aşk uğruna koşuyor her biri,
sinsice her tene deli gibi!
Oysa
Bulunan her ten,
acıma duygusu ile yanıp tutuşur
aldatır onları aşık gibi,
sever gibi..
İşte bu yüzden
Gönül bahçesi aslında boştur!
Yakılan her ağıt sadece
yiğitçe bir meydan okuyuş,
ele güne
aşkla
dokunuştur!
Hiç duraksamıyan
bir koşudur aşk!
hiç tükenmeyen!..
Ve aşk,
Hayattan yavaşça kayboluştur!
Gönül bahçesinde
özgürlüğe koşan
sahipsiz atlar kadar hoyratça
yapılan koşudur!
Kazananı sen,
kaybedeni ben!
- Toplam blog
- : 171
- : 522
- Kayıt tarihi
- : 18.12.10
Üniversite mezunuyum. Dekoratörüm. Yazmayı çok seviyorum. 200 kadar şiirim var. Sinema ve tiyatro..