Yuvasını sağlam yapanlar...

İvrindi-Balıkesir’de Hakan’ın (eşim) anneannesinin evindeyiz. Bahçede oturmuş sohbet ediyoruz. İki kırlangıç tel üzerine konmuş birbirleri ile konuşuyorlar. Daha önce kırlangıçları sessizbir ortamda hiç dinlemediğimin farkına varıyorum. Ne güzel sesleri var...

Bahçede oturduğumuz bölümde yer alan kirişte bizim kırlangıçların yuvaları var. Sanırım bizimkiler yuvalarına girmek istiyorlar ama bu kadar insanı görünce çekindiler.

Kirişin diğer tarafında da bir yuva var. Eski bir yuva zaman içinde biraz hasar görmüş. O yuvanın kırlangıçları farklıydı artık gelmiyor diyorlar.

İlginç kuşlar bu Kırlangıçlar. Yuvalarını onlar kadar sağlam yapanı yok. Taşıdıkları toprağı kursaklarında çamur haline getirip çamur ile örüyorlar yuvalarını. Yumurtaların düşmesi ya da kırılması söz konusu değil. Kırlangıçların her yıl göç zamanı aynı yuvaya geldiği söylenir. Yuvalarını bulamayanlar bin bir emek çekerek yeni yuva yaparlarmış.

Teyzem söyledi anneanne her bahar büyük bir merak ve umutla kırlangıçlarını bekler. Onlar geldiğinde çocuklar gibi sevinirmiş. Geçen yıl gelmemiş kırlangıçlar, beklemiş ama gelmemişler. Biz de gördük, bu yıl geldiler. Geldiler ama biraz geç geldiler, 29 Ekim’de kaybettik anneanneyi. Toprağın bol olsun, rahat uyu…

Kendim çekmiş olmayı isterdim ama (:

Fotoğraflar www.sokakkedisi.net sitesinden alınmıştır.