Yüzbaşı Andrey ve Maia

evet ben, sevdiğim
yüzbaşı andrey
yaşıyorum hala, bu çetin savaşın tam ortasında.
ne olur dur de yanağından süzülen o yaşa
senin için burdayım maia.

hava öylesine soğudu ki
ne votka nede elbiselerim beni ısıtır oldu,
yalnızca aşkın maia yalnızca o

sokaklar suskun gök yüzü puslu
karanlık bir günün şafağındayım
birtanem...

dün gece garip bir şey oldu,
onca merminin onca gürültünün arasında
minik bir kız çocuğu
oturmuş öylece gülüyordu
birden içim ısındı aylarca gülmeyen yüzüm
birden gülümser oldu

sonra ne mi oldu,
kızın o hayat dolu gözleri yavaşca kapandı
yüzünde aynı tebessümle toprağa uzandı
sırtında bir düşman mermisi
ama o ne bilsin dostu düşmanı
o hala gülüyordu...

o an donakaldım maia,
ne içindi bu savaş kim içindi
sorgular oldum...
hangi insan bir çocuğu ölderecek kadar
kin dolu nefret dolu olabilirdi

sonra bir bomba sesi
ve sarıldım yine silahıma
ama ne uğrunaydı bu savaş?
gözlerimin önünde yitip giden binlerce asker
sırtında kurşunla yerde yatan o kız

savaş yine çetinleşti sevgilim
ben, ben dönmeliyim siperime
askerlerim beni bekler
askerlerim emir bekler...

YÜZBAŞI ANDREY