Yüzde el-elde yüz veya tanımların valsi.

Bana kalırsa dokunmanın en özel biçimi olması. 

Niye bana kalması? Herkese kalması...İsteyene, dileyene kalması. 

Alışkanlığa son derece kapalı olması... 

Elin ele dokunmasından çok, ama çok daha fazlası olması... 

‘En kolay alışkanlık haline gelebilecek ve otomatikleşebilecek dokunma biçimi olan elin ele dokunmasından’ çok daha fazlası olması... 

Farketmeden, üstünde durmadan el ele tutuşuverirken insanlar yolda örneğin, yolda yüzde el-elde yüz dolaşan insanların görülmemesi, görülememesi. 

Kusursuz diyalektik... 

Eldeki yüzün verdiği his ile yüzdeki elin yarattığı hissin birbirinden ayrılmaması... 

Ayrılmaması olduğu kadar, spiral beslemesi ve ilerletmesi. 

Tanımlamanın ve tanımlanmanın, bilmenin ve bilinmenin, ezberlemenin ve ezberlenmenin başdöndürücü döngüsü. 

Geri kalan herbir duyunun hırçın tetikleyicisi, davetçisi. 

Hatanın özrü, oluşabilecek hatanın peşinen özrü. 

Herşeyin öncesi ve sonrası... 

Herşeyin arasında oluşabilecek acıların, acımasızlıkların, bilinçsiz tüketimin bilince aktarımı. 

Fırtına ve boran duası... 

Bunlar koptuğunda oluşan hengamenin ise sessiz utangaçlığı... 

Hecesiz, kelimesiz ve cümlesiz konuşulması, yine de çok şeyler anlatılması. 

Doğadan gelebilecek tehlikelere karşı en önce korunulanın, ‘özel’e gayet rahat sunumu. 

Güzelliklerin vaadi ve vaadin kabul ritüeli.