Yüznumara mı, yüz numara mı?

Mecazı mürsel!
Mürsel mecaz!
Ad aktarması!

Hepsi de aynı kapıya çıkıyor!

Seç seç kullan.

Kullanmak iyi hoş da, kolay da...

Ya anlamak...

Ya da yanlış anlamak!

İşte, orada durmak gerekiyor.

Biz duraksamadan soralım:

Mecazı mürsel ne?

Benzetme amacı olmaksızın bir sözcüğü bir başka sözcük yerinde kullanmak.

Farklı örnekleri var.

Seni akşam cepten ararım. ( cep telefonu)

Ben Adana yiyeceğim! ( Adana kebabı)

Bir çift göz izliyor perde aralığından sokağı ( insan)

Sait Faik’e kitaplıkta tozlu bir rafta rastladım. ( Sait Faik’in yapıtları)

*****

E, söylenen yanlış anlaşılmaz mı hiç?
Anlaşılmaz olur mu?


Ne bekliyorsun?

Doktoru?

Neredeymiş?

Yüznumaradaymış!

Öyle mi?

Saatlerdir bekliyorum, içi mi bozulmuştur acaba?

Ne biliyorsun?

Bak daha çıkmadı!

Nereden?

Yüznumaradan?

Yani?

İşte, senin anlayacağın tuvalet; yani şuradaki gibi WC.

Kim dedi?

Hemşireye sordum, doktor nerede diye de...

Yani sen de WC anladın!

.....

Oğlum, hemşire, yüz numaralı oda demiş olmasın!

Bilmem ki...

Gel bir de ben sorayım:

Hemşire Hanım, Doktor Bey nerede?

Yüz numarada!

Yani?

Koridorun sonundaki oda!