Zalim çok bu dünyada

Yılgın, yorgun olabilirsin hayatın isimsiz ihtilallerinde.

Hatta her buluttan hüzün çalmış
Çaresiz ve dirayetsiz hissedebilirsin kendini.
Ama pes etmek sana yakışmaz güzel gönüllüm yakışmaz.
Bırak üzerine yürüsün hayat,
Bırak üstüne çullansın acılar,
Biliyorum çaresiz, uçsuz bucaksız düşüncelerdesin.
Hatta diptesin,
En derinde...
Bırak korkular çevrelesin dört bir yanını,
Eğme başını güzel gönüllüm eğme.
Tutuklu kalsan da kaleminin sızısında.
Akmasa da sözlerin dilinin ucundan.
Korkma!
Sabırsızsındır bilirim.
Ama biliyorum güzel gönüllüm, senin beslediğin umutlar her zaman vardır vuslata dair.
Umut etmekten vazgeçme sakın,
Karartma o güzel yüreğini inan bana karanlık sığınılacak liman değil,
Diren!
Haydi, bu gece umutsuzluğu sil at gözlerinden.
Düşüncelerinin seni esir almasına izin verme,
Zalim çok bu dünyada
Zalime inat,
Zalimlere inat,
Gözlerindeki gökkuşağını ser sabırsızlıkla; yeşermeyi, can bulmayı bekleyen toprağa.