Zaman acımasız

Hiçbir şey eskisi gibi olamayacak,
Ne sen, ne ben, ne de zaman.
Hele zaman, öyle acımasız ki,
Ömrümüzü tüketecek.
Ne pişmanlıklar, ne de mutluluklar.
Hiçbirşeyi, sevdiklerimizi, kaybettiklerimizi,
Bize geri vermeyecek.
Sen geriye dönüp baktığında,
Yılların verdiği o yorgunluğu,
Hissedeceksin, suskunluğunu.
Ellerinden kayıp giden o mutluluğu,
Belki arayacaksın..
Ama bende yoruldum artık,
Zamana karşı koyamadım.
Kendimi bıraktım,
Farkında mısın, değişmeyen ne kaldı.
Şu kahrolası geçip giden zaman.
Sen, şu an nerelerdesin bilemiyorum,
Neler yapıyorsun, yıllar geçti.
Ben yılların verdiği yorgunluğu,
Artık taşımaktan yoruldum.
Gözlerimde o eski umutlar yok.
Ellerim titriyor artık, biliyormusun,
Artık zor yürüyorum,
Ve o son yolculuğuma,
Zaman ise beni de gönderiyor .
Ve sıradakileri bekliyor


Yalçın Çobanlı