Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

09 Ağustos '07

 
Kategori
Psikoloji
 

Zaman gemisi yanaştı limana

Zaman gemisi yanaştı limana
 

Bir gemi kalkıyorsa zamana yolculuk adına ve dönmeyecekse acaba neler koyardım bu zaman gemisine. Öncelikle aşklarımı, sevdalarımı, çok değerli dostluklarımı ve arkadaşlıklarımı yani bende güzelliği yaşatma sırası gelip bunları bana sunan anılarımı. İncinmesinler acı çekmenin sırası gelmesi yakınsa bundan etkilenmesinler diye. Çirkinleşmesinler, kirlenmesinler bekledikçe, düşünüldükçe acımasınlar diye ve en güzel keşkelerimi koyardım yanlarına güzel koksun ve dumanı hep taze kalsın diye. Pişmanlıklarımı bohçalardım, keşkelerimi daha sonra. Sevdiğimin acısını, derdini, incinmişliklerini iyileştirmek için kullanmadığım her duyguyu, her sözü her anı koyardım taki yüreğimden atamadığım o kötü söz ve anıları bu pişmanlıklarla birebir eşleştirip koymak için bohçaya acele etmezdim sindirmeye çalışırdım bir daha göremeyeceğim için.

Ve sıra gelirdi acılarıma şimdi acıları koymanın zamanı gelmiştir bu ne ironi idi unutmamalıydım zaman gemisinde zamanın gelmesini beklemek. Acıları yavaş yavaş koymazdım acele ederdim bir an önce gitsinler benden uzaklara diye. Çünkü sadece benim değildi bu acılar çoğunu kendi başıma hissetsemde başkalarına bilmeden çektirilen acılarda vardı bunların içinde. Belki gönderirken acılarımı pişmanlıklarımı aşklarımı sevdalarımı dostluk arzularımı unutmayacağımı bile bile sadece unutmuş gibi sanacağımı bile bile göndermek istedim bütün bunları. Yeni yerlerin açılması gerekiyordu yaşanacaklar için bunlar acı da olsa, keşke de olsa, aşk da olsa, sevda da olsa, huzur da olsa, yer açılması gerekiyordu beynimde, kalbimde. Eskiler iz bıraksa da buralarda çoğu zaman tam etkisini gösteremeyeceklerini umuyordum ya da böyle düşünmek daha iyi hissettiriyordu kendimi. Belki aynı mekanlara denk gelince, takvime bakınca, bir isim geçince sonsuzluğa demir atmış bir ses içimde yankılanacaktı ama ben onları gönderdim avuntusunu hissetmenin getirdiği, zaman unutturmayacaktı zaten sadece miş gibi olmasını sağlayacaktı cümlesini geçireceğim o anlarda zihnimden. Zaman gemimin en az uğranılacak yerine koyardım bu bohçamı ve kilitlerdim odanın kapısını ve alırdım bu odanın anahtarını atmak için verirdim kaptana okyanusu geçerken en umulmadık en derin yerine atsın diye. Ve zaman gemim uzaklaşırken bütün bu yükleriyle, ben dostlarımın sofrasına, yüreklerine, omuzlarına misafir olmak için kalkardım o limandan hızlıca, fikoca....

 
Toplam blog
: 31
: 853
Kayıt tarihi
: 29.04.07
 
 

Ülkesinin gençlerine eğitim vermeyi bir fırsat bilip bu yolda üniversitede çalışmalarıma devam eden ..