Zaman şiirleri 9: Göğüs bağır açık

Zaman nasıl geçiyor bilemiyorum
Kokun sanki bir sümbül kokusu
Dudaklarımdan silemiyorum
Yarim İstanbula gelemiyorum.

Seni göğsüme bastığım zaman

Bir çiçek açıyor saksılarımdan
Kızıl bir gül doğuyor ufuktan
Ben anlamıyorum neler oluyor
Bir şeyler oluyor anlatamıyorum

Seni çıkartamıyorum bağrımdan

Galiba mevsimler değişecekler
Ve her zaman bahar, her zaman yaz
Kışlar kapılarda bekleyecekler
Kuşlar uçuşacak tepemde

Seni ölesiye  sineme bastırıyorum

Geçmişte bir günü anımsıyorum
Bir kayıkta  Maltepe’de
Büyük Ada’ya doğru kürek çekiyoruz
O günlerde okulları ufak ufak ekiyoruz.

Seni aklımdan çıkaramıyorum.

Seni zalimin kızı, seni mülteci
Ben miydim mürteci, senin baban mı
Ben istedim de sanki niye vermedi
Sarışın saçların var ya, sarışın…

O saçları bir türlü unutamıyorum.