- Kategori
- Şiir
Zaman Var mı
ne zaman vuslatın seyrine niyetlense gözlerim
vakitsiz kayar, sırra kadem basar yıldızım
ihtimâllere kalır içimdeki darlığım
güneş döner arkasını
ölü günler sıralanır yoluma
dibine siyah ağar
uzak bir mevsim olur bahar
çöl toprağında kalmış gibi
yürümez, büyümez, kış uykusunda
susta durur çiçekler
soğuk duvarlara çarpa çarpa
yol bulamaz kör yarasa bedenim
gider, boş gelir trenler
boş istasyonda yankılanmayan ayak sesleri
izleriyle donanıp döner gözüm
acı bitmez yürekte
saklanılan ne çok istek vardır insanın içinde
yaşama arzusu/ hiç bitmeyecekmiş gibi zaman
ya da daha çok uzakmış gibi ölüme
düş salıncağım vardı benim de bir zamanlar
şafakta kurduğum
grubun bütün renklerini sermiştim üzerine
sallanmadım hiç
badem yeşiline serilmiş gülfem kokular beklemede
gergef işleyen bir kız bıraktım üstüne
hayatın akışında işleyip bitirsin hayalini diye
bir küçük ev, bahçesinin dibindeki denizden yakamozlar serili
yakmakta gülleri nefesi ve renk renk çiçekleri
sevdiğine çay demler salkım söğüt duvağının altında
birer dilim limon çaylarına
limon ağacından mis kokusuyla
su verilir akşamüstü çiçeklere
yıkanınca melisa, yaseminle yarışır kokusuyla
sonra akşam sefaları sokulur bu yarışa
meyveler toplanır, her biri başka lezzette
sevilip okşanmışlar elbette
akşam İstanbul seyredilir içre çekilerek
vapurlar gider gelir martı şarkılarıyla
yanar ışıkları akşamın tutuşturur boğazı
torunlar gelir belki, çocuklarla
kahkahalar serilir yüzlere onlarla
gece el ayak çekilir,kitap okuma vakti
kurulup sallanan koltuklara
şekerlemeyle karışık uykuyla
güz gelir yağmurun sesi vurur camlara
belki kar yağar belli mi olur İstanbul’un hâli
şöminedeki odun çıtırtılarıyla çay keyfi
sonra zaman tükenir alın çizgisinde yol biter
ölmek belki de uykuda gelir el ele
vuslata bekleyiş sürmede hep
her geri dönüş, kaleme düşürür düşleri
yazar kalem durmadan,sever düşü
ev ödevi bellemiştir kendince
yaşayamazsan bile düşle dedikleri için mi
düşünmez / ömürden zaman var mı ki hâlâ
1 Ekim 2009
Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.