Zaman

Yaşamın hammaddesi.

Yaşamın içerisinde benimde en çok sorguladığım durumlardan birisi zaman. Koşturuyor, savruluyoruz adeta. Durumun ne ve nasıl olduğunu yaşanılan zaman içerisinde çok da fark edemiyoruz. Öyle ya ne kadar kaldığını hiç kimsenin bilmediği bir süreç. Eşit olmayan bir dilim. Sanırım insan yaşı ilerliyorken kıymetini bilerek farkına varıyor zamanın.

Zaman kavramına bu kadar takıldığım bu yıl önce bir "Zaman Yönetimi" eğitimini değerlendirdim. Evet öncesine göre daha sistemli, programlı ve planlı ilerlemeye çalışıp daha verimli hale getirdim zamanımı. Ama yine de bu süreçte bilinçsizce ya da mental güçlerin yönetimi ile ilerleyen bir süreci yaşıyor kesinlikle insan. Benim takıldığım ve sorguladığımda bu kısmı oldu. Daha fazla sorgularken algılarım bunun nasıl olduğunu çok kurcaladı. Algılar.. Düşünceleriniz hangi yönde ise mıknatıs gibi çeker bütün bilgileri. Yoğunlaşırsınız. Algıları oluşturan zihnimiz süreci oluştururken oradan yaşayışı dolayısı ile tüketilen zamanı yaşamı ve şeklini yoğururken kader tümevarımına ulaşım sözkonusu, yani öyle sanırım. Net değilim henüz. Ya da bunu daha fazla sorgulamaya harcayacak zamanım yok.

Algılar zamana endeksli iken bir kitap ile karşılaştım; Stefan Klein "Zaman".

Kitap bir harikaydı. Bilimsel açıdan size bir çok açıklama sunuyor ve araştırmacıların zaman üzerine yaptıkları deney ve çalışmaları ile aydınlatıyor.

Zaman yaşamımızda yüzyıllardır sadece mekanik bir kadranın gösterdiği şeyle eş tutulmuş, insanlara iç zamanları unutturulmuş. İç zaman; yaşanılan duruma yaşayış şekline göre değişen bir kavram. Hatta yaşadığınız şehir bile etkiliyor bence zamanı. Metropol şehirler ve yaşayış şekli insanları hızlı olmaya iterken ve hep bir yetişme telaşı, stresli iş yaşamları, planlar.. İç zamanın ritmini artırıyor olsa gerek, daha hızlı sarf ediyoruz.

Yaşama dair kavramları bilimsel olarak yapılan araştırmalara dayanan bilgileri edinmek daha açıklayıcı evet ama felsefik yaklaşımlara çok açık bir kavram bence ; "zaman" ..

"Bizim karar verme özgürlüğü dediğimiz şey, bilincin sonradan uydurduğu yanılsamadan ibaret değil midir ? "

Ve aslında zaman; kokularla, seslerle, planlarla, ruh halleri ile dolu bir kaptır. O zaman şöyle olmuştu diye bahsediyoruz, işte durum o zamanda kalıyor bir sonraki gün aynı şeyleri yaşamıyor ama hissettirdikleri ile kalıyoruz. Hissettirdiği de aslında aynı kalmıyor. Yani değişiyor, dönüşüyor ve tüme varıyor. Ortalama 70 yıl yaşamış olsak bile geriye dönüp baktığımızda yaşamımızı değerlendirip düşünmeye ne kadar zaman ayırabiliriz? Zihin buna izin vermiyor halbuki herşey bloklar halinde duruyor, gerektiğinde dönüp alıyoruz belleğimizin raflarından. Yani insanoğlu için en ilginç kavram zaman ve gizemini koruyor.

Hazır zamanı varken güzelliklerle zamanını geçirmeyi yeğleyenler parmak kaldırsın o zaman :)