Zamana demir atmış KİTAP

........

yürünecek yolda durayım

duracak yerde kuş olup uçayım

ehlini arayan cümleler kurayım

alıp başımı kendi yoluma varayım

dokunma bana hayat yaklaşma!

........

sahneden inenler yürüsün bu yolu;

bırak sonu belli olmasın bu yolun

olmasın gerçek,

yalanlar olmasın

sahne olmasın,

ne ileride ne geride

kimseler olmasın

bırak!

varacağım yere varayım.

Yorucu , kutsal mesleğinin yanında, durmadan üreten, azmi örnek nitelikte olan değerli blog arkadaşım sizi yürekten kutluyorum.

Kitap kapağını açmadan öylece uzun bir süre elimde tuttum. Kutsal , emeğinizin ürünün en yakın akrabasıymışım gibi hissettim.Bu duygu çok hoş sevinci çok büyük. Diğer ürünleriniz okunmuş, kitaplığımda yerini korusa da bunun yeri bambaşka inanın.

Blogtan şiirlerinize aşina olsam da kitaptan okumak bambaşkaymış. Çok farklı. Geçmişten geleceğe, doğumla ölüm arası insan olgusunu her yönden irdeleyen dizelerde Mevlana’nın gönül aşkının yolunda yolcu oluyor insan. Kesmeden okudukça okutacak bir ivme katıyor sözcükler, bırakamıyorum.Çağın bilgesi diyebilirim kalemin sahibine. Dolu dolu dizeler insanlığa tutulan ayna gibi.Gurur duydum arkadaşım.Bu azımsanacak bir başarı değil çünkü. İnsanlığın gerçekliğini zamanın limanına demirlediniz. Tekrar tebriklerimle saygılarımı sevgilerimi iletiyorum.