Zamana yenilmek

Gün geldi sevdamızdan vazgeçtik

Sakladık onu yüreğimizin kuytusunda

Geri getirmedi sevgiliyi

Islandığımız yağmurlar bile

Oysa bir sahil kenti

Tüm yaşananların şahidi

Üstüne kuşların bile konmadığı

Kuru dallı bir ağaç

Bilemezdik yılların acımasızlığını

Kar misali saçlarımız

Şimdi düşlerimiz bile kifayetsiz

Kim bilir saatler hangi zamanda durmuş

Geçtiğimiz istasyonlar hep aynı

Ama beklenen trenler gelmiyor

Keşke durdurabilseydik zamanı

Bir temmuz sabahı

Sen bana gelmişken

Ve tutsaydım ellerinden

Bir ömür hiç bırakmadan

Saçlarıma aklar düşmeden

Hoş hayallerde güzel şimdi

Boş ver geçen yıllara

Olgunluk dersin ağaran saçlara

Yine bakarsın bir yaz akşamında

Mehtaba denize gökteki yıldızlara

Yaşamak güzel geçen zamanda

Varsın o uzak şehirlerde kalsın

Sevdalar aşklar ve kumral sevgili

Biliyorum o da yenilmiştir

Umarsız geçen zamanlara

Bayram YANDIM