Zamanda yolculuk yapmak istiyorum

Bugün biraz kasvet çöktü üstüme…

     Sevgili Nahide Hanım’ın "Hasrete Yolculuk" adlı o güzel şiir kitabından mı esinlendim bilmiyorum ama ben de böyle farklı bir yolculuk yapsam diye düşündüm. Örneğin bir zaman makinem olsa, beni kolayca geleceğe taşısa…

     Birkaç gündür bir bekleyiş içindeyim ve bu bekleyiş sabrımın sınırlarını zorluyor. Annem hep aceleci, sabırsız bir mizacım olduğunu söyler. Doğrudur herhalde, kişilik kolay kolay değişmiyor.

     Zamanın duraklarında hiç beklemeden birdenbire on yıl sonrasına gitsem ne güzel olurdu. Atmışlı yaşlarıma ulaşırdım ama olsun, (o kadar ömrüm var mı bilmiyorum aslında) insan ellisini geçince yaşlılığı doğal bir biçimde kabulleniyor zaten…

     O tarihte neler görmeyi umduğumla devam edeyim.

     Ülkemin insanlarının içinde çırpındığı berbat kaosun sona ermiş olduğunu görebilirdim belki... İlginçtir ama ben bu cümleyi yazarken güneş bulutların arkasından çıktı ve ortalığı ışıl ışıl aydınlattı.

     Haksızlıkların, yolsuzlukların gündemine farklı bir pencereden bakıldığını görebilirdim. Güneş parlamaya devam ediyor. Hatta gözümü aldığı için güçlükle yazabiliyorum.

     Şu anda üzerinde çalıştığım, beklediğim ve bana acımasızca sabretmeyi öğreten konuların aniden hallolmuş olduğunu görebilirdim. Geriye sadece çabalarımın sonucunda elde ettiğim ürünler ve hayatımın son dönemlerinde onların tadını çıkararak mutlu olmak kalırdı.

     Dostlarımın birikimlerinin nihayet sonuca ulaştığına, onların da hayattaki çabalarının karşılığını aldıklarına ve mutluluklarına tanık olurdum.

     Hayal etmeden ve hedeflemeden hiçbir şey olmuyor.

     On yıl sonrasına diyelim, hep birlikte…

     Bu kadar fazla miktarda yanlış hesabın Bağdat’tan daha erken bir vakitte dönebileceğini sanmıyorum. Çok birikti, çok…

     Hava kapalıydı ama nedense az önce birden açtı. Saatlerdir yüzünü göstermeyen güneş batmasına yakın bir sırada benim hayalime eşlik etmek ister gibi hâlâ parlamaya devam ediyor.