Zamanı Tanrı yaşar

"Öd Tengri yaşar.Kişi oglı kop ölgeli törümiş."

Göktürk Yazıtları ( Bilge Kağan Yazıtı )

8. yy' da Göktürk hükümdarları Bilge Kağan ve Kül Tigin kardeşler ile onların veziri Tonyukuk tarafından diktirilen ve 20. yy başlarında bugünkü Moğolistan sınırlarında bulunan, edebiyat bilimi açısından Türkçe' nin ilk yazılı eseri olarak kabul edilen kitabede yer alan bu satırlar beni etkiliyor.

" Zamanı Tanrı yaşar
İnsanoğlu hep ölmek üzere türemiş."

Yukarıdaki günümüz Türkçesi karşılığı...

Zamanın keyfini süren bir Tanrı imgesi oluşuyor imgelemimde. Ölmek üzere yaratılmış insanoğlu da bir jenerik gibi.

Bu dersi işlerken bir öğrencim ( adı gibi tuhaf bir öğrencim ) öldükten sonra toprakta tohum olmaktan, azot olmaktan, yok olmaktan ve bu yok oluşun güzelliğinden bahsetti. Öyle temiz öyle güzel bir kız ki...
( Seni sevmesem, bazen sana çok kızarım dediğimde bana "bil mukabele" diyor:) )

Çoğu zaman yeni tanıştığım insanların inançlarını merak ederken yakalarım kendimi, sadece inançlarını değil, yalnız kaldıklarında ve savunmasız, neyi düşündüklerini ve neye yalvardıklarını ve neyi hatırladıklarını...

O küçük kızımın da neye inandığını merak ediyorum.

Tanrı' nın bozuk yarattığı bir şey var mı sizce? diye sorduğumda, var dediler. Bir çok şey saydılar bana, bozuk yaratılan, iyi durmayan, yakışmayan:)

Tüm hayatımızı aptalca bir inkar içinde geçirmeyi seçebiliriz, ya da din-gin bir kabul ediş ( boyun eğiş ), seçimimiz ne olursa olsun en az bir kere yaşamla ödüllendirildiğimiz için şanslı sayılırız. Kendine verilen hay'at şansını beğenmeyen ve daha iyi bir yaradılış hayal eden insanlar tanıdım, Lucretius, Niçin hayat sofrasından, karnı doymuş bir konuk gibi kalkıp gidemiyorsun? der. "Aç gözlülük yapıp yaşamak daha mı onurluca? "...

Varlığı veren Tanrı' nın lütfundan şikayet edenler çekip gitme konusunda oldukça cimri davranırlar. Ee Cemal Süreya gibi:

Ölüyorum tanrım
Bu da oldu işte.

Her ölüm erken ölümdür
Biliyorum tanrım.

Ama, ayrıca aldığın şu hayat
Fena değildir...

Üstü kalsın...

Bazılarının hayatları sanırım böyle "üstü kalsın" kıvamında ki gidemiyorlar, oysa burda olmanın tesadüfii olduğunu düşünürler.