- Kategori
- Şiir
Zamanın çıkrığı
Ne zaman bekler insanı, ne hayatın çarkı durur.
Zamanın çıkrığı yavaşça döner,
Hiç acelesi yok gibi, sakindir hep,
Bazen bir çobanın abası,
Bazen Ege yaylasında bir efenin sarığı,
Bazen bir loğusanın alıdır dokuduğu, fark etmez.
Zamanın çıkrığı yavaşça döner,
Kime ne uyar anlar hep,
Bazen Urfalı gelinin yaşmağı,
Bazen Diyarbakırlı kızın çeyizidir,
Bazen de, kefen ipi olur eğirdiği,
Kadersiz bir bebeğe, fark etmez.
Zamanın çıkrığı yavaşça döner,
Her renk iplik eğrilir, her insanın özünden,
Kimi ipek ibrişim, kimi pamuklu, kimi polyester
Bazen atkı, bazen çözgü içindir renk
Bazısı kök boya gibi has, bazısı bulanık boz
İlmek ilmek desen desen, yaşam dokunur
Bazen uzun, bazen kısa fark etmez,
Zamanın çıkrığı yavaşça döner,
Her hayat bir halı gibidir aslında
Ardından gelenlerin ayağının altına serilen,
Halının tamamı bitmeden ederi bilinmez.
Bazısı göz kamaştırır, akıl fikir ermez,
Kimi antika olur saray işi, kimi beş para etmez.
Nazan Apaydın Demir
12.10.2013
......................