Zamanla insan aptallaşıyor mu ne?

Eskiden böyle değildim ben. Daha akıllı, daha mantıklıydım. Bakın anlatayım başarılı bir öğrenciydim. Kitaplarla haşır neşirdim. Kitap kokusunu, kütüphaneleri severdim. Merak ederdim dünyayı.

Zamanla insan aptallaşıyor mu ne?

Yirmi iki yaşımda ilk aptallığı yaptım sigaraya başladım. Kitaplardan uzaklaştım. İkinci aptallığı yaptım; Aşık oldum Sevdim...Sevildiğimi sandım. Yanıldım. Sonra işe girdim sevmediğim yapmak istemediğim mesleklerde gezindim durdum-üçüncü aptallık-. Zamanı har vurup harman savurdum-dördüncü aptallık-. Sanki hiç bitmeyecekmiş gibi hem de...Şimdi geriye dönüp baktığımda kaybolan yıllarımı nasıl düşünmeden harcamışım. Kıymet vermemem gereken insanları nasıl başıma tac etmişim-beşinci aptallık-... Bu liste uzar gider böyle...

Bugün kendimi formatlıyorum. Tüm geçmiş kötü, çirkin, eski unutulması gereken ne varsa hepsini siliyorum. Yeni bir başlangıç için hazırlanıyorum hayata. "Hiçbir şey için geç değil ve geç değil birşey için hiçbirşey"

Kendime hakkettiğim değeri vermediğim için yargılıyorum. Kendimle ilgilenmem gerektiğini geç de olsa anladım. Siz de bunu yapın lütfen çok geç olmadan. Kendinizi daha iyi hissedeceksiniz emin olun.

Sevgiler...