Zamansız...

Birikiyor eski zaman mendillerinin nazenin güzelliğinde düşler, korkardık o zamanlar olur da göz yaşımızı  yada elimizi, yüzümüzü silmek için sevdiklerimiz mendilini uzatırsa... Derlerdi kii sevdiğinden mendil alırsan ayrılık olur.

Kayıp olan sevgilinin  mendili gözlerimin önünde, mendil ise düşlerimde.

Bir kelimeye sığdırmak isterdim saklımdakileri, saklımdasınlarımı, senli benli sizli onlu buylu yanlarımı. Herşeyden silkelenip işte bu kelime ben demeliydim.

Dökülünce mendilimden lale, sümbül, mor menekşe, kırmızı gülüm gülümser gizlice.. Utangaç yanım siner bulutlarımın üstüne haydi durma canlan der.. Canlan der de..

Can suskun

Can kırgın

Can yorgun

Yorulur can

Yorulur düşler

Yorulur nefes

Yaşamak gibi anlamları sığdırsam da yorgunluğuma bazen küsüyor insan, ki insan demek bile bana garip gelir sanki ben neyim der gibi fıydırtmalı bohçamı denizin n denen ortasına.

Susmalı güneş

Susmalı rüzgar

Susmalı hayat

Sadece ılık

Sadece sıcak

Sadece sukunet

Oysa durdurabilmeliydi bir el bir yürek sonsuz özlemlerinden. Ben utanırken ayakları donmuş çocukların ayakkabısız halinden, karınlarını çöpten bulduklarıyla doyuranlardan, kurşuna, nefislere satılan terlemiş tenlerden .....

Kan susar

Can susar

Kısaca yorgunum usta ne kırgın ne küskün ne de aşık şimdi sadece yorgunum. Uyumak istiyorum süresiz.

Uyumak

Uyumak

Hergün aynı sabah, hergün aynı akşamsa hayat

Zamansız !

Ölüm sınıyor buğusunda.

Hayat !

İki nokta üst üste aç üç beş parantez,  :)))) bölye mi ?

Evet !