- Kategori
- Şiir
Zen
dilim dönmüyor ağlamaya dövüldükçe kum kum
en iyisi çekilmek bi traktör römorgunda
sıcak bi çatının altına
içimde kedi mırıltısı
dışımda yağmur sesi
onlar beni yalnız bırakmayacaklar
her sene izini sürüyorum kanırtarak kalemi
kağıdın üstünde siyah lekeler yol yol
nadasa bırakıyorum arada gözlerimi
hangi sızı açarsa açsın ucunu sipsivri
gitmesen bu kadar birikmezdi
peşkirini astığın çivinin tortusu
bulaşmazdı pası dilime
çiçek işlerdim köşesine ya da ne bileyim
kuş kanatları sedeften serin gergin
hadi uç gözlerimden
söyleyemem ben seni çok özledim
ondan böyle hep dereden tepeden
serzenişlerim