Zenginlik ve Yoksulluk

Zenginlik ve Yoksulluk

Sevgili Okuyucularım: Yanımda arkadaşımla beraber geçen gün akşam karanlığına yakın bir saatte on dakika önce çıktığımız mekandan üç yüzmetre kadar uzakta yol almaya devam ettiğimiz uzun cadde boyunca yürümeyi sürdürüyorduk.

İkimizde müzmin genç bekar adamlar olduğumuz için, ilgili olduğumuz kızlardan ve gönül işlerinden konuşuyorduk. Tam başım yerde yürüdüğüm o sıra sebebini bilmediğim bir tesadüfle başımı normale aldım. İlk gördüklerim hayatın her an bal gibi gerçek ve buz gibi soğuk acı ve tatlı ‘iki yüzü- iki yüzlülüğü’ oldu.

Hemen önümüzde durmakta olan ve biraz daha yakınlaşınca yorgun ve karınları acıkmış olduğunu anladığım iki inşaat işçisi kendileri gibi inşaat işçisi olan birlikte çalıştıkları inşaatın dışında giriş katından çıkmaya hazırlanan arkadaşlarını akşamın ayazında birazda üşür vaziyette bekliyorlardı.

Onların bu hali içime dokundu. Merhamet duygum açığa çıktı ve içim cız etti. Bu inşaat işçilerinin az ilerisinde iyi giyimli, elleri gösterişli beyaz eldivenli ve sol elinde pahalı kahverengi çantasıyla bir bayan yeni marka otomobiline bindi. Bundan sonra pahalı lüks otomobilinin sileceklerini çalıştırarak, aracının içini ısıttı ve soğuktan buğulanan camlarını temizledi.

Bütün bunlara tanıklık etmem bir dakika bile sürmedi. Yarım dakika kadar sürdükten sonra biz arkadaşımla yolumuza devam ettik.

Sonra bir ara yalnız başıma kaldığımda gördüklerimi düşündüm: Vay anasını satayım şu gözü kör dünyanın be dedim kendi kendime. Yahu biz bir dünya var diye biliyoruz. İki dünya mı, varmış yani yaşadığımız. İnsanlar, hayatlar, dünyalar.. şu hayatta hepside gerçek kıyamet gibi kardeşim. Bir yanda hayatlarında zenginlikleri ve konforu yaşayan insanlar. Diğer yanda yoksulluk ve sefaletin çilesini çeken insanlar. Nasıl olacaksa!

Yani iyilik ve kötülük dediklerimiz en babasından bir arada aynı zamanda ve aynı yerde iki ayrılmaz kardeş olmuşlar. Kendi payıma bu ne berbat bir alaka değil mi, ama? diye düşündüm. Sana da sorayım şimdi o zaman, bu ne biçim içi boş bir dünya böyle benim canım kardeşim?