Zerre kadar hissetmek...

Bazı zamanlarda insan duygularının yok olduğunu düşünür yada öyle hisseder.Bedeninin parçalanmış, hislerinin kurutulmuş duygular içerisinde hisseder.

Ne istiyor ki hayat biz insanlardan,yüreklerinden hayat neden acımasız insanlar neden vurdumduymaz ve yaramaz.Anlamıyorum..Yada bana mı öyle geliyor..Sanmıyorum..Neden mutsuzum o zaman.

İnsan bazen koskocaman dünyada bir küçük zerre gibi hisseder kendini...Bir küçük zerre... Yaşanmış en küçük bir his bir an bile bu insanlar için önemlidir. Yeter ki gerçek şekilde yaşanmış olsun!

Yeter ki sevgi dolu kıpırtılar olsun insanların yüreğinde,dürüstlük olsun.samimiyet olsun budur önemli tüm insanlar için... budur insanların duygularını harekete geçiren yaşanmışlık... Ama bunun tersini savunan insanlarla dolu dünyamız.Her insanın kalbinde bir his bir hezeyanlar vardır.

Hepsi gerçektir bunların... gerçek yaşamıştır çoğu insan bu duyguları... Ve biz insanlar yaşamımız boyunca tadarız bu duyguları eğrisiyle doğrusuyla.... Aşkın sevginin dışında acı veya en tatlı bir gerçek daha yoktur. Hem acıyı hem tatlıyı aynı anda yaşatan bir histir.

Aşk aranmaz, aşk beklenmez, aşk kendiliğinden gelir, geldiğinde de yaşayın onu. Ama yaşayan ve yaşatan insanlarla....İşte o zaman sonsuzluğa varmış olur insan...Gerçek anlamda var olduğunu hisseder,mutlu olduğunu görürsün..

Herkes bir zamanlar aşık olmuştur yüreğinde, sen, ben, o sevmişizdir gönlümüzde, ömrümüzü tüketmişizdir onun izinde ...Fakat çoğu aşk mutlu sonla noktalanmamıştır..Mutlu aşklara sözümüz yok.sadece kıymetinin iyi bilinmesi gerekir..

sevgiyle kalın...