Zeynep Yalçınkaya'nın ölüm haberi

İzlenimler, Gizemli Bir Söyleşi. Nabide Kılınç

Her akşamüstü Ünal Şöhret Dirlik ağabeyimin Blog’daki bölümünü açıp yazısını okuyarak dinlenirim.

Biraz önce açtığımda Zeynep Yalçınkaya’nın ölüm haberi ile karşılaştım. Anladım ki gün yoğun, karışık ve üzgün bitecek.

Zeynep Yalçınkaya şair, öğretmen ve çağdaş bir Türk kadınını temsil eden bir hanımefendi idi. Kendisiyle” Günaydın Çocuklar” şiir kitabı ile karşılaştım ve tanıştım.

Günaydın Çocuklar kitabını o günlerde öğrencilerime okutarak ve yazarın düşüncelerini, şiirde nasıl bir imge var bunları, en çok hangi duygularla işlenmiş, hazırlayıp getirmelerini istemiştim.

Bir öğrencim 14 sayfa hazırlayıp tek tek şiirleri inceleyip duygu ve düşüncelerini belirtmiş getirmişti.

Kitabıyla ilgili yazıyı yazmıştım.

Zeynep Yalçınkaya ile 24 Temmuz Basın Gecesi’nde karşılaştık. Milas'ta Basın gecesinin kutlanacağı İzan Otelinin bahçesine vardığımda, Fethiye grubundan Zeynep hanım hemen eşini yollamış “merhaba “demişti bana.

Tanıştık, resim çektirdik. Geceden sonra döndüğümüzde resimleri yolladım Fethiye’ye.

Fethiye’de oturuyordu Zeynep Hanım. Biraz önce evini aradım eşi çıktı, başsağlığı diledim. Öğreneli daha yarım saat oldu haberi gerçekten beni üzdü.

Ne denebilir ki böyle zamanlarda? Diğer zaman diliminde birbirimize diyecek o kadar çok şeyimiz oluyor ki yaşam denen şey lüks ve çok geliyor. Kırıp döküyorlar, çoğu kez...

Ama biz, yine de yaşam denen duyguyu ve düşünceyi, değerleri taşıyarak yaşayalım. Yaşamın farkı ve güzelliği burada. Yaşanılır kılmak... Yaşam sonsuz mu ki, sonsuz olan tek şey sevgi ve yapacaklarınız, bırakacaklarınız...

Zeynep Yalçınkaya için tekrar ailesine ve sevenlerine, dostlarına , kızına başsağlığı diliyorum.