Zeytin ağacına dokunmak

Zeytin, Kur’anda birçok kez “Cennet Meyvesi” olarak da ifade edilen besleyici değeri çok yüksek mucize bir besin kaynağı. İçinde neler yok ki, bitkisel yağ, protein, vitaminler ve dünyanın minerali. Başta kalp ve damar hastalıklarına iyi geldiği hatta yaşlanmayı da geciktirdiği biliniyor. Ve bu harika ürünün bir gelin gibi süslediği her zaman yeşil yapraklı, boyu on metreye kadar ulaşabilen uzun ömürlü ağacı. Ne kadar uzun ömürlü derseniz, 2000 yıl yaşayabildiği de biliniyor.

Türkiye; bu değerli besin kaynağı ağaçların dünyada en çok yetiştiği ve yetiştirildiği şanslı birkaç ülkeden biri, bu büyük bir lütuf aslında. Güzel ülkemizin güzel insanları, köylüler, çiftçiler yüzyıllar boyu bu kutsal ve değerli ağaçları el bebek gül bebek yetiştirdiler, büyüttüler. Yaz aylarında gölgesinde dinlendiler, dallarında kuşlar cıvıldaşırken meyvesini, yağını aşlarına katık ettiler, karınları doydu, yüzleri güldü, mutlu oldular. Ayrıca geçim kaynakları oldu, geleceğe güvenle baktılar, çocuklarına bırakabilecekleri en büyük miras oldu.

Ve gün geldi, Kur’anda bile Cennet Meyvesi olarak ifade edilen zeytini insanlara cömertçe sunan zeytin ağaçları sanki o kutsallığını yitirmiş gibi bir gecede acımasızca yerlerinden sökülüp atıldılar, çığlıklarını duyan olmadı. İsyanları fayda etmeyen köylüler çaresiz, yürekleri dağlanmış içlerine ağladılar. Artık gölgesinde uzanıp dinlenecekleri, sofralarına katık ettikleri nimetten yoksun, geleceklerinin, mutluluklarının, en acısı da artık çocuklarına bırakacak tek mirasın ellerinden kayıp gidişine derinden hüzünlendiler. Cennet meyvesi ağaçlarından geriye koca bir cehennem kalmıştı..