Zihin mutsuzluk sebebi olabilir mi ?

Olağanüstü bir dünyada yaşadığımızı düşünüyoruz. Hayat çılgınca bir hızla ilerliyor ve biz modern dünyanın insanları bununla hep gurur duyuyoruz. Hep çok meşgulüz, hep birşeylerle uğraşıyoruz ve bunlar da herkesin gözü önünde olsun istiyoruz o kadar ki kendimizle ilgili bir saniye düşünmeye bile zaman ayırmak istemiyoruz.  

En son vaktinizi ne zaman birşey yapmayarak geçirdiniz diye birine sorduğumda, sanki hakaret ediyormuşum gibi algılıyor insanlar. Nasıl hiçbirşey yapmamak, ne demek, ben bir saniye bile boş kalmam, hep çok çalışırım, hep çok yoğunum, birşey yapmadan kalmak ne demek bu cümleler böyle süregider. 

Devam ediyorum, hiçbirşeyden kastettiğim şey, gerçekten hiçbirşey yapmadan kalabiir misin, nasıl diye sorduklarında yani ; cep telefonu yok , email yok, mesaj çekmek ve okumak yok , televizyon hiç yok, geçmişi hatırlamak veya geleceği hayal etmek yok dediğimde sıra dışı geliyor. Siz de okurken böyle hissediyor musunuz ?

Aslında burada tamamen bahsettiğimiz şey zihnimiz. Zihnimiz çok kıymetli, yaşadığımız her anı, mutluluğumuzu, mutsuzluğumuzu, duygusal olarak dengeli, iyi kalpli, düşünceli, yaratıcı , anlayışlı olma kaynağımız zihnimiz ama aynı zihin bize endişe, kaygı, yetersizlik hissi, kaybetme hissi, korku gibi duyguların da kaynağı oluyor. 

Bu duygularla biz nasıl dengede kalabiliriz, ne yapmalıyız da zihnimiz bizi duyarsız , huzursuz, sürekli olumsuz düşüncelerle bizi rahatsız etmesini önleyebiliriz. Genelde bununla başa çıkmayı bilmediğimiz için yaşadığımız dünyada dikkatimiz çok dağınık ve bağlarımız kopuk. Hayatımızda kendimizle ilgili en önemli şeyleri gözden kaçırır olduk. Peki bu böyle olmak zorunda mı ? 

Bunun yolu şimdiki anda olmak ve yaşadığımız anı farkederek yaşamak. Kaç kişi bir şey yaşarken anda oluyor o sorunun cevabı neredeyse hemen hiçkimse. Sevgilinizle beraberken bile, yanyanasınızdır ama gelecekten konuşursunuz. Orada o anın farkına varıp, onu yaşamak yerine. Veya geçmişe dönersiniz, şöyle olmuştu, hatırlıyor musun gibi sorular. Yine şimdiki an ellerin arasından kayıp gidiyor ve biz yine farkına varmıyoruz ne yazık ki . 

Bir araştırma yapılmış ve insanlarda şimdiki zamanın yaklaşık % 47 si düşünceler içinde kayboluyormuş. Düşünsenize % 47, bu tür bir zihin dalgınlığı aynı zamanda mutsuz olmamızla ilgili açık bir sebeb değil mi ? Hayatımızın yarısı bu düşünmceler içinde kayboluyorsa, mutsuz olmamıza şaşırmamak gerekir öyle değil mi ?  

İşte bu kadar sebebten sonra yine meditasyona dikkat çekeceğim. Önceki yazılarımda meditasyon ile ilgii detaylı bir yazım var, bir ara onu okursanız sevinirim. Bu yazının devamında size nasıl meditasyonla şimdiki anda kalabilme süremizi arttırabiliriz onunla ilgili bilgi vereceğim. Diğer yazı gelene kadar sizden ricam bunlar üzerinde düşünmeniz ve kendinize " hiçbirşey yapmadan ne kalabilir miyim " sorusuna cevap bulmanız.