Zirvenin üstü yıldız

Zirvede yaşadığın dönemleri vardır ruhunun, bırakırsın kendini sanki hiç düşmeyecekmişsin gibi.. Salarsın kendini hayatın içine burnunda garip bir sancı uyanışların olduğunda anlarsın, hep zirvede olduğunda oranın keyfini yeterince çıkarmadığını... Her duygunun bir zirvesi vardır..

Soğuktur zirveler; sevginin zirvesinde en yakıcı güneşler vardır, nefes almak güçtür.. Zirvedeyken bunları düşünür kendini daraltırsın.. Yamaçlara inmek, rahat bir nefes almak istersin..

Hayatta en zirveye çıktığını bilsen, o noktadan sonrası olmadığı için sıkılırsın.. Hayat sıkıcı mıdır? Yeşilin anlamı yok mudur gözünün önünde serili olan? Yoksa bıkkınlığın siyahı mı siner ruhuna.. Bıkkınlık heyecanın bittiği noktaysa zirvede bıkar mı insan? O yüksekliğin korkusu seni heyecanlandıramaz mı? Sonsuza kadar orada kalmak isteyemez misin? İstemek! Yeterince istemek, kararsızlıklarımızı yenmek işin çözümü... Zirvede yaşayacağım demeyi bilmek..

Ya yolunda kolunu çizen taşlar, dikenler. Tırnaklarını bıraktığın dallar! İltihap olmuş yaraların olmaz mı? Olsun. Sabırla direnip yoluna devam ettiysen, zirvedeysen artık aç yaralarını güneşe. Kurutur hepsini ve her heyecan arayışında geldiğin yola bak! Başın döndüğünde, bıktığında, bezdiğinde havayı çek taa içine, ciğerlerin şenlensin... Sıcak ya da soğuk fark eder mi? Zirvedesin..

Duyguların zirvesi bu bahsettiğim, acının ikiz kardeşinin akbaba dönüşleri olsa da üstünde, sen kartal kadar güçlü olduğunu bil gökyüzünde. Uzat elini yıldızlar düşsün avucuna, savur saçlarını saman yolu saçlarına aksın. Kendindeki yapabilme yetisini hisset..

İnsan ya zirvede olmalı ya da denizlerin en dibinde. Denizin dibinde duygular farklı. Zirvelerdeki hava sıkışıp su olmuştur, sıkışıp kaldığını düşündürmek için.. Sonsuz bir kulaç vardır atmayı denersen. Deniz, gölgeler bırakmıştır her balığın ardında. Sen gölgeye değil balıklardaki gümüşi simlere takıl. Bir balık gibi ol. Yemlere yakalanmadan tadına bakmayı becerdiğin sürece yaşarsın. Gümüş simler at bedenine, bir balıkçı oltası onu çizebilir ya da senden daha büyük bir balık yüzgecini koparabilir. Yüzgecini bırak ona. Sen balık değilsin. Dilersen yeniden yüzgecin olabilir. Hayal etmeyi unutma. Deniz sonsuz hayallerin ülkesidir; ayaklarınla değil kollarınla yol aldığın. Dünyayı görmek istersen eğer kefal ol, zıpla suların üstünde. Yunus ol, çok dikkat çekmek istiyorsan, insanlara sempatik görünme çaban niye?.. Bırak bir deniz kestanesi ol, dikenlerin batsın ayaklarına.. Ya da kocaman bir balina ol sular ezilsin gövdenin altında.. Unutma denizler zirveleridir yerin. Gökteki yıldızlar kadar parlak olmasa da, denizlerde de yıldızlar vardır. Ellerini uzat yeter ki bulduğunda, saman yolu olmaz belki saçlarında salınan ama binlerce küçük canlı vardır göremediğin onlar dolarlar saçlarına, bir de sarı kumlar havalansın çırp kollarını..

Zirveler de yaşamın en uçları vardır, sen yeter ki en uçlarda nefessiz kalmamayı öğren.. İster gökyüzü, ister denizlerin altı mutlaka yıldızlar olacaktır. Yıldızlara neden mi takıldım? Yıldızlardır hayalin kaynağı, onları gördüğün sürece hep sonsuzluk hissi verecektir sana hayallerin, hep zirvenin üzerini düşüneceksin...
Yıldızları görmeyi unutma! Yıldızları diyorum. Yıldızları! En parlak olanı değil! Tüm yıldızları görmelisin!..