Zıtlıkların Dansı

Zıtlıkların Dansı

Hayat dediğimiz nedir?

Belki de bir illüzyon?

Zor olan nedir hayatta?

Ya da zorluklarla yüklü olan?

Sevmek mi?

Doyasıya;

Coşku içinde;

Katıksız heyecan ve mutluluk ile

Naifçe…

Belki de mutsuzluktan korkarak

Mutluluk oyunu içinde…

Yoksa;

Sevilmek için çabalamak mıdır zor olan?

Çabalamak;

Can alıcı odaklanmayla,

Her nedense?

Belki de;

Sevilmemek, anlaşılmamak için direnmektir zor olan.

Direnmek;

Her kime hizmet ise..?

Kazanmak mıdır zor olan?

Yoksa;

Kazanma çabası içinde kısıtlanmak mıdır?

Belki de;

Kaybetmeye mahkum olmaktır?

Bilerek ya da bilmeyerek kaybedeceğini…

Belki de;

Belki,

Belki, belki,

Belkiler yumağı;

Sonsuz olasılıklara hizmet edercesine...

Olasılıkların çokluğu, mutlu edermişçesine…

Hayatta zor olanlar;

Tahammül etmek zorunda olduklarımız,

Her nedense..?

Ve kime hizmetse..?

Ve

Ve

Tahammül etmeyi kabullendiklerimiz;

Kendiliğimizden, kendimize kısıt sunduklarımız...

Kayıtsız tahammül etmek;

Bağımlılıklarımızın sınırı dışında kalan;

Egomuzun sınır dışı ettiklerine;

Yine egomuzun kabulü ile

Egomuzu oyuna getirerek tahammül etmek.

Ya da

Tahammül edememek

Ve tamamen egomuzun oyununa gelmek.

Anlam yüklemek

Veya yükleyememek

Ve belki de;

Anlam yüklemekten kaçınarak anlamsızlaştırmak yaşamı?

Yaşamı;

Yaşamımızı.

Kim bilir?

Belki de;

Şartlara bağlı olarak;

Anlam yüklemeyerek anlamlı hale getirme çabası içinde olmak,

Naifçe,

Belki de budalaca.

Budalaca…

Kimi zaman budalaca gelen yaşamın içinde;

Tek olan yaşamı;

Tek taraflı,

Yanlı,

Ya da çok yönden;

Ama yanlış görmek.

Veya

Bir başka bakış açısı ile

Yaşamı;

Evet

Evet

Yaşamı;

Yaşam gibi görememek...

Ne kadar derin bir bakış açısı,

Yaşamın genel sığlığı ile inatlaşırcasına.

Sevmek,

Sevmek mi?

Hele ki körü-körüne…

Sevmenin anlamını irdelemeden sevmek,

Daha doğrusu;
Sevdiğini zannetmek.

Neden veya niçin sevdiğini düşünmeden;

Körü-körüne;

“Seviyorum” demek.

Henüz kendini;

Kendi özünü sevmeyi öğrenmeden,

Asıl sevilmesi gerekeni;

Özünü sevmeyi bilemeden;

Düşünmeden;

Sevdiğini zannetmek.

Nedir zor olan hayatta?

Ya günlük yaşamda?

Erkenden kalkmak mıdır?

Erkenden kalkmak;

O soğuk,

O puslu havada,

Belki de;

Sert poyrazın aşk yaşadığı yağmur damlalarına koşarcasına…

Kimi;

Her daim tanık olur aşka;

Ona özel olan o coşku dolu hayatta.

Doğanın aşkı ise;

Hep yanı başında.

Kimi;

Aşk insanıdır;

Aşk ile...
Kendi yolunda.

Kimi;

“Yüce” ile yaşar aşkını;

Tamamen farklı;
Yüce boyutta.

Yaşam,

Zorluklar,

Soğuk,

Poyraz,

Puslu hava,

Yağmur,

Olasılıklar,

Aşk,

Sevda,

Yüce…

Hayat dediğimiz nedir ki;

Nefesi alabilmek ciğerlerimize;

Yaşamın özünü
Katıksız çekmek içimize;

Ve hissetmek

Tüm benliğimizle;

Sevgi ile

Aşk ile…

Yeri geldiğinde;

Tüm zorluklara dost olabilmek;

Ders çıkarabilmek yaşananlardan;

Tarafsızlığın tarafında olmak,

Bağışıklık kazanmak;

Kayaların keskin yüzüne;

Bataklığın öldürücü sinsiliğine.

Yılanı dost eylemek;

Zehrinden istifade edebilmek,

Dalgalara direnmeden durabilmek;

Azgın sularda hayatta kalabilmek;

Ürkmeden,

Boğulmadan,

Coşmadan,

Ama her daim coşku içinde;
Aşk ile...