Ziya Ünsal

Gönen’de Ziya Ünsal ile 1958-1964 yılları arasında altı sene beraber okuduk. Kışın yatakhanelerin soğuğunu, baharda Değirmen Deresinin coşkusunu, memleket özlemi, aydınlık gelecek kurguları ve sinema sevincini birlikte yaşadık.

O öğretmen olduktan sora hukuk fakültesini bitirerek avukat oldu. Şu anda İstanbul Barosunun başarılı avukatlarından birisi.

Her yıl yaptığımız bu toplantıların da müdavimi olan Ziya Ünsal, bu yıl işlerinin yoğunluğu nedeniyle toplantımıza geç katıldı. Bu yüzden akşam toplantımıza yetişemediği için, toplantıda yapacağı konuşma metnini ayrılırken bana bıraktı. Ben o metni aynen yayınlıyorum.

Tınaz dağından esen kuzey rüzgarlarıyla

Sakalı bile çıkmamış, yüzleri erken pişen

Günde üç kez yemek yiyebilen fakat

Her yemekte köydeki kardeşini düşünen

Sınıf arkadaşlarını kardeş bilen ve

Öğretmenlerini ana-babası sayan

Ama 15 yaşında dünya klasikleriyle tanışan

Köydeki yavuklusuna şiirler yazan

Yaz çalışmasında okulu gelecek yıla hazırlayan

Güz çalışmasında reçelini, turşusunu kuran

Bağını bahçesini tırmıklayıp çapalayan

Aynı anda 500 kişi birden harmandalı oynayan

Yüznumarada sigara, Başkanın Bağında şarap içen

Değirmen Deresinde ilkbaharda anılarını tazeleyen

Her biri mutlaka mandolin çalan veya

Birkaç spor dalında hep önde olan

Yücel ve Tonguç gibi yetişip, M. Kemal gibi mezun olan

Gittiği Ördekli köyünden mektuplar yollayan

Çalıştığı okulları mabedi sayan

Mezunları siyasete atılıp vekil olan

Müdür, müfettiş, profesör olan

Hatta ödüllü yazar, şair olan

Şimdi ağarmış saçlarla torunlara karışan

Her yıl yok yazılmamak için bu salona koşan

Sevgili Kardeşlerim:

Hepinizi çok, çok önemsiyorum

Her yıl geldiğiniz için sizleri seviyorum

Bu yıl gelmeyenlere selamlarımı yolluyorum

Gelemeyenleri rahmetle anıyorum

Hepinizi gözlerinizden, yüzlerinizden

Ve o aydınlık alınlarınızdan öpüyorum.

ZİYA ÜNSAL   Kasım 2013 Kemer