Zor söyleşi..

Lise yıllarımda edebiyat hocam; "Aile fertlerinden biriyle röportaj yapıp getirin" demişti. O ödevi yapmamıştım. Aklımda annem vardı ama, neden gerçekleşmemişti hatırlamıyorum..

Yıllar sonra , bu fikir yeniden canlandı beynimde.. Annemin boş bir anını yakalayıp onunla yarım kalmış ödevimi tamamlamayı düşünüyorum..

Geçen hafta bu fırsatı yakaladım.. İki namaz vakti arası en uygunuydu, en azından onu tedirgin etmeyecektim.. Tontonuma ( anneme böyle seslenirim) niyetimi söyledim. Hiç itiraz etmeden

“olur oğlum hadi başla bakalım “ dedi.. Vakit geçirmeden başladım bende

- Tontonum! hep merak ederim babamla nasıl tanışmıştınız?..

- Geç bu soruyu kaç kere anlattım oğlum vaktini boşa harcama..

Öylemi tamam , o zaman ben de, en can alıcı sorumu sorayım bari..

- Hiç aşık oldunmu ?. Yani , babamın dışında birine.. Tonton beni şöyle baştan aşağı süzdü..

- Sen artık yün fanila giy oğlum , bak havalar soğumaya başladı..


- Tamam anne şimdi bırak fanilayı da soruma yanıt ver..

- Tamam neydi sorun?..

- Hiç aşık oldun mu?

- Sen sakallı gezmeye utanmıyormusun , ne bu halin oğlum, git traş ol !..

- Anne ya!

- Vaktimiz var oğlum , hadi canım benim hatta berbere git saçını da kestir papaza döndün

- Tamam anne gidicem, ama sende soruları yanıtla. Böyle röportaj olmaz ki..

- Oğlum ben tv de görüyorum , gazetecilerin elinde mikrofon var, konuştuklarını da kayıt altına alıyorlar, sen kuru kuruya soruyorsun.. Konuştuklarımızı aklında tutamazsın ona göre..

- Tontonum sen merak etme ben notlar alıyorum, sonra derleyip toparlarım..

- İyi sen bilirsin sor hadi!..

- Aşktan söz ediyorduk annecim!..

Aniden yerinden kalktı mutfağa yöneldi...Şaşkın şaşkın arkasından bakıyorum...kısa bir süre sonra döndü , elinde içi aşure dolu bir tabak vardı..

- Önce aşureni bitir, sonra rahatça konuşuruz olmaz mı ? Hadi oğlum !..
İtiraz etmeden dediğini yaptım.Bu söyleşiyi yapacaktım kafama koymuştum bir kere..

Konuşamadık olmadı , akşam ezanı okunuyordu ve de tontonum seccadesini yaymıştı bile..
..........................................

Onu, kısa bir süre sonra toprağa verdik.. Baktığım her yeri karartarak gitti benden..

Şimdi boş seccadesine bakıp ona soruyorum..
- Anne

- Efendim oğlum

- Allah insanları sever mi?.

- Sever...Ama iyileri sever.

- Seni sevdiği için mi aldı?.

- Tabiki !

- Beni sevmiyor mu peki?.

- Sevmez mi, tabiki sever sen hep iyi bir evlat oldun..

- Anladım anne anladım..

Evet kainat bir plan ve program dahilinde işliyordu..Başlangıcı ve sonu kestirilemeyen bir ilahi program..