- Kategori
- Şiir
ZORDUR BENİMLE YAŞAMAK
ZORDUR BENİMLE YAŞAMAK
Zordur benimle yaşamak.
Gecenin bir yarısı, hadi derim
Elele gezelim, yıldızları sayalım...
Bir de bakmışsın sabah olmuş.
Bir bankta omzuna başımı dayayıp
Mışıl mışıl uykuya dalmışım.
Zordur benim gibi yaşamak...
Zordur bebeğim zordur.
Bazen sabaha kadar konuşmalı,
Bazen de aksine susmalısın.
Yemek? çok önemli değil,
İki yumurta kırıp yesek de olur
Ama zordur benimle yaşamak...
Ben Eski arabaları severim,
Söküp tamir edeyim isterim,
Her yanım kir pas olur.
Zordur benimle yaşamak,
Benim kahrımı çekmek,
Bana katlanmak...
Adnan Şişman
15 Mart 2013, Cuma, 23.40, İzmir